اکنون پژوهشگران “دانشگاه دراپر”(Draper University) ایالات متحده آمریکا در مطالعه اخیرشان یک سیستم متشکل از تعدادی حسگرهای مختلف را ایجاد کرده‌اند که سیستم مذکور برای تجزیه و تحلیل علایم حیاتی مختلف و پارامترهای فیزیکی برای کمک به غربالگری، تشخیص و نظارت بر وضعیت سلامت روان، توسعه داده شده است.

حسگرهای این سیستم در یک هدست، دو مچ‌بند و یک پابند تعبیه شده‌اند.

سیستم یاد شده می‌تواند ضربان قلب، میزان عرق، میزان تنفس و قطر مردمک چشم را نشان دهد. این داده‌ها با الگوریتم‌های کامپیوتری جمع آوری و پردازش می‌شوند و یک گزارش به پزشک ارائه می‌دهد.

این سیستم” SysteMD” نام دارد و نمونه اولیه این سیستم در مطالعات بر روی افراد مبتلا به “اختلال استرس پس از آسیب روانی”(PTSD) و افسردگی مورد آزمایش قرار گرفته است.

اختلال استرس پس از آسیب روانی یا اختلال تنش‌زای پس از رویداد نشانگان یا سندرمی است که پس از مشاهده، تجربه مستقیم یا شنیدن یک عامل استرس‌زا و آسیب‌زای شدید روی می‌دهد که می‌تواند به مرگ واقعی یا وقوع یک سانحه جدی منجر شود.

بیمار نسبت به این تجربه‌ها احساس ترس و درماندگی می‌کند، اغلب رفتارهای آشفته و حاکی از بی‌قراری بروز می‌دهد و مدام تلاش می‌کند از یادآوری رویداد و سانحه اجتناب کند. حوادثی همچون سوءاستفاده جنسی، تصادف، سوانح طبیعی مانند زلزله، جنگ و… به‌طور کلی افرادی که چنین رویدادهایی را تجربه می‌کنند حتی در مورد کودکان، بیشتر از اینکه ما بتوانیم تجربهٔ آن‌ها را تصور کنیم و احساسات آن‌ها را درک کنیم از آن واقعه رنج می‌برند.

“آندرئا وب”(Andrea Webb) از “دانشگاه دراپر” گفت: سیستمی که توسعه دادیم توانست اختلال استرس پس از آسیب روانی را با دقت بین ۸۲ تا ۹۴ درصد به درستی تشخیص دهد. با این سطح دقت، سیستم “SysteMD” می‌تواند یک گزارش خوب از علائم بیماران مبتلا به بیماری‌های روحی ارائه دهد.