نقش تلفن همراه در اختلالات عصبی حرکتی
دو پژوهشگر آمریکایی در کتاب جدید خود، موضوع توسعه یک نرمافزار تلفن همراه برای درمان نوعی اختلال حرکتی را مطرح کردهاند.
دکتر “رابرت لموین”(Robert LeMoyne)، استاد بخش علوم بیولوژیک “دانشگاه آریزونای شمالی”(NAU) و “تیموتی ماسترویانی” (Timothy Mastroianni)، استاد “دانشگاه کارنگی ملون” (CMU)، در کتاب جدید خود موسوم به “توسعه نرمافزار کاربردی با پایتون و یادگیری ماشینی به وسیله سیستمهای پوشیدنی و بیسیم برای درمان اختلال حرکتی به واسطه تحریک عمقی مغز”(Applied Software Development with Python & Machine Learning by Wearable & Wireless Systems for Movement Disorder Treatment via Deep Brain Stimulation)، موضوع تلاقی سیستمهای حسگر پوشیدنی و بیسیم را مطرح کردهاند. برای نمونه میتوان به همکاری تلفن همراه و یادگیری ماشینی برای تحریک عمقی مغز با هدف درمان اختلالات حرکتی مانند “رعشه یا لرزش اساسی” (Essential Tremor) اشاره کرد.
یادگیری ماشینی، تنظیمات روش تحریک عمقی مغز مانند وضعیت روشن و خاموش آن را تشخیص میدهد. این دستاورد، یک بینش ابتدایی را ارائه میکند که نشان میدهد میتوان اینترنت اشیا را در زمینه مراقبت از سلامت و مهندسی پزشکی، حسگرهای پوشیدنی و حسگرهای داخلی بیسیم، یادگیری ماشینی و دسترسی به منابع رایانش ابری به کار گرفت.
سازماندهی فرآیند توسعه نرمافزار برای تحقق این اهداف، ضروری است. الزامات و “شبه کد”(pseudo code) مشتق میشوند و خودکارسازی نرمافزار با استفاده از “پایتون”(Python) در پردازش دادههای حسگر داخلی برای یادگیری ماشینی، به تدریج توسعه مییابد.
متعاقبا، مجموعهای از الگوریتمهای یادگیری ماشینی، براساس تعیین میزان دسترسی ارزیابی میشوند و درک رعشه یا لرزش اساسی را با استفاده از یک تلفن همراه هوشمند فراهم میکنند.
این مهارتها که فرآیند توسعه نرمافزار و کاربردهای یادگیری ماشینی را با سیستمهای حسگر داخلی بیسیم و پوشیدنی در نظر میگیرند، امکان انجام دادن پژوهشهای جدید پزشکی را فراهم میکنند.
پژوهشگران در این پروژه، موضوع ادغام توسعه نرمافزار کاربردی با استفاده از پایتون را با یادگیری ماشینی و سیستمهای پوشیدنی و بیسیم برای تثبیت اثر تحریک عمقی مغز ارائه میدهند.