عارضه عروقی مغزی و افسردگی
محققان “دانشگاه آلاباما در برمینگهام”(University of Alabama at Birmingham) آمریکا در مطالعه اخیرشان از ارتباط میان افسردگی و سکته مغزی خبر دادهاند.
چندین سال است که محققان ارتباط مداوم بین علایم افسردگی و افزایش خطر سکته مغزی را تشخیص دادهاند. حال یک مطالعه جدید شواهد بیشتری از این رابطه ارائه داده است و طی آن محققان به بررسی این موضوع پرداختهاند که آیا عوامل نژادی نیز در این رابطه نقش دارند یا خیر.
درک ارتباط بین افسردگی و خطر سکته مغزی برای محققان چالش برانگیز بوده است. افسردگی میتواند سبب ایجاد رفتارهای ناسالم در فرد شود که خطر ابتلا به بیماریهایی مانند دیابت و فشار خون بالا را افزایش میدهد که این موارد نیز مطمئنا خطر سکته را در فرد افزایش خواهند داد.
یک مطالعه فراتحلیل در سال ۲۰۱۲ نشان داد که تأثیر افسردگی بر خطر سکته مغزی احتمالاً مستقل از سایر عوامل خطرناک از جمله فشار خون بالا و دیابت است اما یک بازبینی منظم و متمرکزتر در سال ۲۰۱۴ این ایده را تأیید کرد که افسردگی فارغ از هرگونه بیماری مغزی عروقی و قلبی عروقی میتواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد.
البته شواهد دیگری از نوعی رابطه نوروفیزیولوژیک بین افسردگی و سکته مغزی در شرایطی به نام “افسردگی پس از سکته” دیده میشود. از هر سه بیمار مبتلا به سکته مغزی یک نفر دارای علائم افسردگی پس از سکته مغزی است که این وضعیت نیز میتواند خطر مرگ پس از سکته را تا ۱۰ برابر افزایش دهد.
“ویرجینیا هوارد”(Virginia Howard) نویسنده ارشد این مطالعه گفت: فشار خون بالا، دیابت و بیماریهای قلبی از عوامل خطرناکی هستند که سبب سکته مغزی میشوند اما ما طی این مطالعه شروع به درک این موضوع کردیم که عوامل خطرناک دیگری نیز سبب سکته میشود و علائم افسردگی یکی از آنهاست.
نتایج این تحقیق جدید حاصل یک مطالعه طولی به نام “دلایل تفاوت جغرافیایی و نژادی در سکته مغزی”(REGARDS)است که از سال ۲۰۰۳ آغاز شده است. یکی از اهداف این پروژه این بود که درک کنیم آیا افسردگی در سکته حاد مغزی نقش دارد یا خیر.
در مطالعه جدید محققان علائم افسردگی تقریباً ۲۵ هزار فرد را با استفاده از مقیاس معروف به” CES-D-۴ “اندازه گیری کردند. در این روش به افسردگی افراد نمرهای بین صفر تا ۱۲ داده میشود. نمرات بالای چهار به طور کلی افرادی هستند که علائم افسردگی دارند. گرچه محققان طی این مطالعه اظهار کردهاند افسردگی با خطر سکته مغزی مرتبط است اما گفتند هیچ تفاوتی در ارتباط میان افسردگی و خطر سکته مغزی بین گروههای نژادی مختلف مشاهده نکردهاند و این نشان میدهد که علائم افسردگی میتواند یک فاکتور خطرناک مستقل از نژاد برای سکته مغزی در بین نژادهای مختلف باشد.
هوارد گفت: معنی همه اینها این است که پزشکان باید افسردگی را به عنوان یک عامل خطرناک قابل توجه در سکته مغزی تشخیص دهند و ارزیابیهای مربوط به افسردگی در رابطه با خطر سکته مغزی باید در غربالگریهای معمول سلامت بیمار در نظر گرفته شود. سوالات استاندارد پرسیده شده در ملاقات معمول پزشک و بیمار باید شامل سوالاتی در مورد علائم افسردگی باشد. پزشکان در بخش مراقبتهای اولیه، طب داخلی و پیرپزشکی باید در مورد علائم افسردگی از بیماران خود سال کنند.
یافتههای این مطالعه در مجله “Neurology” منتشر شد.