موش‌های فلج با نخاع انسان راه می روند
گروهی از محققان مرکز #بیوتکنولوژی احیاکننده “ساگول” با موفقیت توانستند بافت های #نخاع انسان را به صورت سه بعدی مهندسی کرده و آنها را در #موش آزمایشگاهی مبتلا به #فلج مزمن طولانی مدت بکارند. این اولین باری است که این کار انجام می شود.
نتایج این کار بسیار دلگرم کننده بوده و بر اساس مطالعه منتشر شده در مجله Advanced Sciences، میزان موفقیت تقریباً ۸۰ درصدی در بازیابی توانایی های راه رفتن در موش ها مشاهده شده است.
فناوری مورد استفاده برای دستیابی به این شاهکار، مبتنی بر بیوپسی کوچکی از بافت چربی شکم بیمار است که از سلول هایی همراه با یک ماتریس خارج سلولی تشکیل شده است.
پروفسور “تال دویر سرپرست تیم تحقیق توضیح می دهد: پس از جداسازی سلول ها از ماتریس خارج سلولی، ما از مهندسی ژنتیک برای برنامه ریزی مجدد سلول ها استفاده کردیم و آنها را به حالتی شبیه سلول های بنیادی جنینی برگرداندیم، به این معنی که آنها را به سلول هایی تبدیل کردیم که می توانند به هر نوع سلولی در بدن تبدیل شوند.
ما از ماتریس خارج سلولی یک هیدروژل، شخصی سازی کردیم که پس از کاشت، هیچ واکنش منفی ایمنی یا پس زدن مشاهده نشد. سپس سلول های بنیادی را در هیدروژل کپسوله کردیم و در فرآیندی که رشد جنینی نخاع را تقلید می کند، سلول ها را به ایمپلنت های سه بعدی حاوی شبکه های عصبی شامل نورون های حرکتی تبدیل کردیم.
اهمیت نخاع درحرکت
پس از آن، #ایمپلنت نخاع انسان در موش ها کاشته شد و مدل های آزمایشگاهی به دو گروه تقسیم شدند، موش هایی که برای مدت کوتاهی فلج شده بودند و موش هایی که برای مدت طولانی فلج بودند. پس از کاشت، مدل های #آزمایشگاهی مبتلا به فلج کوتاه مدت و ۸۰ درصد آنهایی که طولانی مدت فلج بودند، توانستند دوباره راه بروند.
پروفسور “دویر” گفت: این اولین نمونه در جهان است که در آن بافت های انسانی مهندسی شده و کاشته شده در یک مدل حیوانی مبتلا به فلج مزمن و طولانی مدت، موجب بهبودی می شود که مرتبط ترین مدل برای درمان فلج در انسان است.
این روش می تواند برای میلیون ها نفر در سراسر جهان که به دلیل آسیب نخاعی فلج شده اند و هنوز درمان مناسبی پیدا نکرده اند، تحول ایجاد کند. هدف دانشمندان این است که این ایمپلنت های نخاعی شخصی سازی شده را برای هر فرد فلج تولید کنند که امکان بازسازی بافت آسیب دیده را بدون خطر پس زدن فراهم می کند.
آنها امیدوارند ظرف چند سال، بافت های اصلاح شده را در افراد فلج بکارند و به آنها اجازه دهند دوباره بایستند و راه بروند.