استفاده از چسب های حاوی عناصر پروتیینی مشتق از پپتیدهای میلین در درمان بیماری ام اس ملاحضه شده که از بروز و عود حملات بعدی جلوگیری می کند و شدت و دفعات وقوع پلاکها را مغز بیماران کاهش می دهد.
در این تحقیق علمی در 30 بیمار مبتلا به ام اس از نوع رفت و برگشتی با کنترل گروه شاهد به مدت یکسال بررسی و دنبال شدند, انهایی که چسبهای میلین جلدی حاوی یک میلیگرم میلین را می گرفتند میزان عود سالانه بیماری در انها43/. و در انهایی که دارونما گرفته بودند این رقم1/4 بود و میزان پلاکهای موچود در ام ار ای با تزریق به ازای هر بیمار هم در انهایی که چسب حاوی پپتید میلین گرفته بودند کمتر از گروه کنترل بود.
امادر گروهی که چسب های حاوی 10 میلیگرم ماده موثره گرفته بودند نرخ عود سالانه بیماری از انهایی که یک میلیگرم گرفت بودند کمتر نبودو با گروه دریافت کننده دارونما فرقی نداشت و همین مساله در مورد تعداد پلاکها هم صادق بود.البته تعداد بیماران دریافت کننده دوز بالاتر دارو تنها 4 نفر بود.
محققین نظر دارند که میزان پروتیین بیشتر در چسب های 10 میلیگرمی باعث تشدید فعالیت بیماریزای سلولهای ایمنی شده و بصورت بالقوه موجب تولید تعدادی سلولهای ایمنی خاص Tcell به نام افکتور سلها می شود.
عوارض جانبی خاصی گزارش نشده است.
Primary source: JAMA Neurology
Source reference: Walczak A, et al “Transdermal application of myelin peptides in multiple sclerosis treatment” JAMA Neurol 2013; DOI: 10.1001/jamaneurol.2013.3022.
Additional source: JAMA Neurology
Source reference: Steinman L “The road not taken: Antigen-specific therapy and neuroinflammatory disease” JAMA Neurol 2013; DOI: 10.1001/jamaneurol.2013.3553.
نظرات بسته شده است.