کشورهای عضو سازمان ملل پس از چند روز مذاکره فشرده در پایتخت پرو، در مورد چگونگی مقابله با تغییرات اقلیمی به توافقی محدود رسیدند. پرو میزبان نشست جهانی آب و هوا در لیما، پایتخت این کشور بود.
نشست جهانی آب و هوا در لیما، پایتخت پرو، دو روز پس از تاریخ اولیه‌ای که برای پایان این نشست تعیین شده بود، با توافق کشورهای شرکت‌کننده بر سر میزان کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای به پایان رسید.
وزیر محیط زیست پرو، مانوئل پولگار ویدال، بامداد یکشنبه (۱۴ دسامبر/ ۲۳ آذر) اعلام کرد که سرانجام ۱۹۵ کشور عضو سازمان ملل توافق‌نامه‌ی را تصویب کرده‌اند که قرار است مبنای توافق نهایی لازم‌الاجرا برای مقابله با تغییرات اقلیمی باشد. این توافق‌نامه نهایی قرار سال آینده، دسامبر ۲۰۱۵ در نشستی در پاریس تدوین شود.
دولت آلمان از نتیجه حاصل شده در نشست لیما استقابل کرد و آن را مبنایی محکم برای تدوین توافق‌نامه مقابله با تغییرات اقلیمی خواند. یوخن فلسبارت، معاون وزیر محیط زیست آلمان که در نشست جهانی لیما شرکت داشت، پس از پایان این نشست تأکید کرد که نتیجه به دست آمده راه را برای رسیدن به توافقی نهایی هموار خواهد کرد.
او در عین حال تصریح کرد که پیش‌نویس اولیه توافق در پرو برخلاف میل آلمان و اتحادیه اروپا یک بار دیگر تعدیل شد تا نمایندگان حاضر در نشست با آن موافق کنند.
کشورهای پیشرفته صنعتی، مانند کشورهای اتحادیه اروپا و آمریکا که از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه‌ای هستند، موظف‌اند تولید این گازها را کاهش دهند.
اتحادیه اروپا و آمریکا خواهان آن هستند که کشورهای در حال توسعه مانند چین و هند هم موظف به کاهش گازهای گلخانه‌ای شوند.
کشورهای عضو سازمان ملل در نشست پرو در نهایت با محدود شدن افزایش دمای کره زمین تا دو درجه موافقت کردند.
برای دستیابی به این هدف لازم است تولید گازهای گلخانه‌ای در سراسر جهان تا سال ۲۰۵۰ میلادی، یعنی تا ۳۵ سال دیگر، ۴۰ تا ۷۰ درصد کاهش پیدا کند و تا پایان قرن به نزدیک صفر برسد.
پرسش‌های بی‌پاسخ
فعالان محیط زیست متن توافق نشست لیما را دارای “ضعف‌های خطرناکی” می‌دانند که پرسش‌های فروانی را بی‌پاسخ گذاشته است. در متن این توافق ۳۷ صفحه‌ای گزینه‌های متفاوتی در نظر گرفته شده که قرار است در نشست پاریس در مورد جزئیات آنها گفت‌وگو شود.
پولگار ویدال، وزیر محیط زیست پرو، پس از ساعت‌ها مذاکره دو جانبه با هیئت‌های مختلف بامداد یکشنبه (به وقت اروپای مرکزی) پیشنهاد جدیدی مطرح کرد تا اختلافات پدید آمده میان کشورهای در حال توسعه و کشورهای پیشرفته صنعتی را از میان بردارد.
به این ترتیب پیشنهاد “ضرر و خسارات” به خواست کشورهای درحال توسعه به توافق بر سر تغییرات اقلیمی افزوده شد.
با پذیرش این پیشنهاد کشورهای عضو سازمان ملل متعهد شدند که از قربانیان تغییرات اقلیمی حمایت کنند.
از جمله این قربانیان، ساکنان جزایری در اقیانوس آرام هستند که هم‌اکنون به دلیل بالا آمدن سطح آب دریاها باید خانه و کاشانه خود را ترک کنند.
این پیشنهاد همچنین اعضا را موظف به حمایت از کشاورزانی خواهد کرد که به دلیل تغییرات اقلیمی محصول خود را از دست می‌دهند.
در مقابل یکی از موارد تعدیل شده، خودداری از تعیین کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای توسط هر کشور بود. به این ترتیب سهم کشورهای در حال توسعه در کاهش گازهای گلخانه‌ای هنوز روشن نیست.
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.