مغز و جنگ:علوم اعصاب تازه ترین میدان فناوری های نظامی
آن گونه که سرنوشت تقریبا تمامی پیشرفت های علمی و فناوری است، کارشناسان نظامی از هم اکنون در جستجوی راه هایی هستند تا پیشرفت های اخیر در علوم اعصاب را به برتری هایی در میدان جنگ تبدیل نمایند. و با توجه به پیشرفت های جهشی علوم مغز در سال های گذشته، از هم اکنون ایده هایی درباره فناوری های نظامی مطرح می شود که شاید فقط چند سال پیش تر به عنوان تخیل های علمی به کنار گذاشته می شد.
هیاتی متشکل از دانشمندان، کارشناسان امنیت بین الملل، روانشناسان و مشاوران اخلاق در اواسط هفته پیش در بریتانیا گزارشی درباره دورنمای نقش احتمالی علوم اعصاب در امور جنگی انتشار دادند.
اعضای این گروه بر این باور هستند که قابلیت های تازه در نقشه برداری دقیق از کنش های مغزی و مهار پاسخ های شناختی با استفاده از محرک ها می تواند به شکل عمیقی ماهیت جنگ را تغییر دهد. گزارش آنها با این هدف انتشار یافت تا بتواند این امکان های بالقوه را برای دانشمندانی که در این رشته فعالیت می کنند برجسته نماید.
راد فلاور، پژوهشگر ارشد به نمایندگی از این هیات، اعلام داشت: “ما می دانیم که پژوهش های علوم اعصاب منافع اجتماعی عظیمی را بالقوه در خود دارد – پژوهشگران هر روز به درمان های کارسازی برای بیماری ها و اختلال هایی مانند پارکینسونز، افسردگی، اسکیزوفرنی، صرع و اعتیاد نزدیک تر می شوند.”
این استاد زیست-شیمی در دانشگاه کویین مری در لندن افزود: “با این حال، درک مغز و رفتار انسان، در کنار پیشرفت های به دست آمده در رسانیدن دارو، این موضوع را نیر برجسته می کند که احتمالا با استفاده از روش هایی که عملکرد انسان را مختل می کند، می تواند در سلاح های جدید مورد استفاده قرار می گیرد.”
این گزارش نقش آینده علوم مغز در امور نظامی را به دو زیر گروه اصلی تقسیم می کند: قابلیت بالابردن توان عملکردی نیروهای نظامی خودی، و توانایی کاستن و یا از هم گسستن کارآیی نیروهای دشمن.
در بخش تقویت عملکرد، این گروه مطالعاتی به قابلیت های بالقوه همپوشی میان مغز و سخت افزار اشاره می کند که در آن ماشین های جنگی، مانند تانک و هواپیما، ممکن است به طور مستقیم وسیله مغز انسان کنترل شود.
ایرین تریسی – از دانشگاه آکسفورد، و یکی از کارشناسان برجسته جهان در زمینه تصویربرداری از مغز و هم-نویسنده این گزارش – توجه داد که پژوهش ها بر روی فناوری سطح مشترک عصبی هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار داشته، و در حال حاضر تمرکز بر آن عمدتا متوجه بهره برداری از امکان های بالقوه آن در ساخت دست و پای مصنوعی پیشرفته می باشد.
http://www.iricss.org
نظرات بسته شده است.