گوگل با حکومت در 62 کشور، بزرگترین امپراتوری دنیای دیجیتال
1392/7/15
محققان در آکسفورد بر مبنای میزان بازدید از سایتها، اولین نقشه امپراتوران اینترنتی را ترسیم کردند. مطابق نقشه ترسیمشده توسط موسسه تحقیقات اینترنتی آکسفورد گوگل با حکومت در 62 کشور جهان بزرگترین امپراتوری را در دنیای دیجیتال به خود اختصاص داده است.
دکتر مارک گراهام و استفانو ساباتا تعداد ملاقاتکنندگان unique از یک سایت را در یک روز با تعداد صفحات بازدیدشده در یک روز در کشور مورد تحقیق ترکیب کرده و آمار مندرج را به دست آوردند. منبع آماری آنها سایت الکسا بوده و مطابق آن بعد از گوگل که در 62 کشور امپراتوری میکند، سایت فیسبوک با 50 کشور، رتبه دوم پربازدیدترین سایت را به خود اختصاص داده است. سومین رتبه متعلق به سایت بایدو چین است که نسخه بدل گوگل ساخته چینیهاست که در دو کشور محبوبترین و پربازدیدترین (چین و کره) محسوب میشود.
گفتنی است آمار دریافتشده مربوط به ماههای جولای و آگوست 2013 است که از سایت الکسا جمعآوری شده و مطابق آن نقشه عصر امپراتوران اینترنتی ترسیم شده است. هر رنگ نشاندهنده بیشترین تعداد بازدید از یک سایت در کشور و منطقه مورد نظر است و هر سه بلوک نیز نماینده یکمیلیون کاربر اینترنتی است. کشورها در سایز غیرمعمول نشان داده شدهاند که دلیل آن نوع موتور جستوجو در منطقه حاکمیت آن سایت است. گوگل به رنگ قرمز و فیسبوک نیز به رنگ آبی نشان داده شده است. رنگ بنفش متعلق به یاهو است و جالب اینکه در حالی که گوگل در غرب حکومت میکند، نتوانسته در ژاپن نفوذ داشته باشد و همچنان یاهو در این کشور عرض اندام میکند. چین و کره نیز به رنگ سبز موتور بایدو را نشان میدهند که در این منطقه محبوبتر از سایر سایتها و موتورهای جستوجو است. بر این اساس گوگل در اروپا و شمال آمریکا و اقیانوسیه حکومت میکند و فیسبوک در خاورمیانه، شمال افریقا و منطقه اسپانیاییزبان در قاره آمریکا. بعضی مناطق آسیا البته نسبت به این امپراتوری واکنش مقاومتی نشان دادهاند و بایدو در چین و کره سمبل این موضوع هستند که بیشترین جمعیت یکدست اینترنت دنیا را نیز در خود جای دادهاند. (در کره بایدو جلوتر از موتور خود کرهایها بهنام Naver است) منطقه دیگر قابل بحث در آسیا همانطور که گفته شد ژاپن و امپراتوری یاهو براین سرزمین است. یاهو در تایوان (بعد از خریداری شرکت Wretch)، روزنامه الوطن ویس در فلسطین، سایت میل «mail.ru» در قزاقستان و شبکه اجتماعی VK در بلاروس و موتور جستوجوی Yandex در روسیه سایتها و حکومتهایی هستند که به نوعی استقلال از گوگل و فیسبوک برای خود تشکیل دادهاند.
درباره افریقا در کشورهایی مانند کنیا، ماداگاسکار، نیجریه و افریقای جنوبی امپراتوری گوگل و در غنا، سنگال و سودان امپراتوری فیسبوک میدرخشد. در 14 کشور نیز یوتیوب که متعلق به گوگل است پربازدیدترین سایت محسوب میشود. در کشورهایی که گوگل حکومت میکند، نیمی از جمعیت اینترنت دنیا در آنجا زندگی میکنند؛ بیش از یک میلیارد. و بایدو به دلیل جمعیت زیاد در چین و کره در این رده دوم هستند؛ نیممیلیارد. در 50 کشوری هم که فیسبوک حکومت میکند، کل جمعیتش 280میلیون است. ما هنوز در ابتدای شروع این امپراتوری هستیم و باید سالها بعد ببینیم این نقشه چگونه تغییر میکند.
منبع: آکسفورد
http://baharnewspaper.com
فناوری در خدمت ناآگاهی
1392/6/5
تصور کنیم در محلی بهدور از مراکز عمومی شهرنشینی زیست میکنیم که بهتازگی آموختهایم برای امنیت داشتن بهطور کلی و همچنین آسایش، ساختمانهایی بنا کنیم. وسایل و امکانات ابتدایی زندگی نیز مهیا باشد. پس از مدتهای طولانی به تدریج دوچرخه، موتوسیکلت و تعداد نه چندان زیادی ماشین نیز مورد استفاده قرار میگیرد. در این بین که مردم زندگی خویش را سپری میکنند توسط تحصیلکردگان و بازرگانان همان محل یا مسافرانی از همین اقشار تعداد زیادی از فناوریهای امروزی را به قصد نوسازی آنجا یا معامله وارد آن منطقه کنند، بیآنکه پیش از آن درباره نحوه به کار گرفتن
این امکانات آموزشی داده شده باشد یا پیش از تسلیم آنها مردم
آنجا درباره قابلیتهای کاربردیشان آگاه شده باشند. 
به نظر میرسد ساکنان آن منطقه چگونه از این وسایل نوین ارتباط جمعی استفاده خواهند کرد؟ ممکن است گفته شود شرایط امروز با وضعیت توصیف شده در مثال فوق قابل قیاس نباشد. اما فرم آن مهم نیست، ماهیتش اهمیت دارد. قابلیت کاربرد بسیاری از نرمافزارها و سختافزارهای ساخته شده که به میمنت شبکه ارتباطی جهانی قابل دسترسی برای کلیه بشر شده در جامعه ما تعلیم داده نشده است. هیچ نوع آموزش همگانی در سطح کلان که در شیوه استفاده کاربران این فناوریها تاثیرگذار باشد، ترویج نشده است. عده بسیاری از افرادی که از وسایل ارتباط جمعی و خدمات آنها استفاده میکنند تنها چند مورد از کاربردهای آنها را میدانند و به پیامهای مهمی که بهخصوص نرمافزارها میرسانند واقف نیستند. به عنوان نمونه اگر اطرافیان و دوستانمان را مشاهده کنیم، به روشنی خواهیم دید که طرز استفاده از «وی چت» چگونه انجام میگیرد! این نرمافزار اجتماعی محملی شده است برای گفتمانهای پوپولیستی، سطحی، بیمحتوا و گفت و شنودهای توخالی. کلیپهای صوتی و تصویری ضد بشری تبعیضآمیز و ضد فرهنگ مداراگر به وضوح میان افراد رد و بدل میشود.
گفت و شنودهایی که حاکی از شکافهای عمیق جغرافیایی و جنسیتی است؛ گفتمانی که بهطور نسبی درون فناوریهای ارتباطی بهطور خاص شبکهها و نرمافزارهای اجتماعی شکل گرفته و اندکاندک بهطور عمیق ریشه دوانیده، وضعیت تفکر و اندیشه را در جامعه ترسیم میکند؛ اندیشهای که فوقالعاده تبعیضآمیز است و قدرت ژرف اندیشیدن به جهان پیرامونیاش ندارد. بعضی از این افراد بینششان در جسمشان باقیمانده و به طرز غریبی فرو رفته است و گویا نمیتوانند یا نمیخواهند از چرت این اندیشه بیمارگونه بیدار شوند. نمونه دیگری از این ناآگاهی که به واسطه عدم آموختن فرهنگ فناوریها حاصل شده است، مشاهده کردن همراههای آیفون اندروید اپل و… در دستان کسانی است که بر اثر بیتوجهی به ماهیت و محتوای این ابزارها خودشان در یک مکاناند و همراهشان با فاصله بسیار دورتر از خود. این افراد اغلب به علت رقابت با دیگران یا عشق به خود (نارسیسم) از فناوریها استفاده میکنند و از دادههای این فناوریها به ندرت آگاهی دارند. بر همین مبناست که چنین والدینی اینگونه وسایل را در اختیار فرزندان خویش قرار میدهند، فرزندانی که با خشونت رشد میکنند، با زبان پارسی خود آشنایی ندارند، مهارتهای فردی و اجتماعی و شیوه اخلاقی زیستن را فرا نگرفتهاند و در آینده شاید شبیه والدین خود شوند، البته با فرمی تغییر یافته.
چنانکه قبلا بیان شد اگر شیوه و چگونگی کارکرد این ابزارها بهطور صحیح دانسته شود شاید هرکسی با مقداری تفکر از خرید سختافزارها یا سختافزارهای مشابه تجدید نظر میکرد یا دستکم در وهله اول اصول علمی آنها را فرا میگرفت و پس از آن اقدام به تهیه آنها میکرد. مساله این نیست که کسی نباید این نوع فناوریها را تهیه کند؛ مساله این است که افراد ناآگاه گمان کنند که قابلیت کاربردی این قبیل ابزارهای ارتباطی تنها در راستای گفتمان فوق است! چنانچه تفکرشان بر این پایه استوار باشد مایه شگفتی است. داشتن فناوریهای مدرن در اختیار افراد وصف شده همانند این است که فردی تازه با اصول رانندگی و ماشین آشنایی داشته باشد و مقداری توانایی رانندگی داشته باشد، آنوقت به رانندگی در حوزه عمومی بپردازد. باز هم ممکن است تفاوت عمدهای میان این دو مقایسه وجود داشته باشد. اما توجه به شباهت بارز این دو قیاس حائز اهمیت است. هر دو از نظر آموختن فرهنگ کاربردشان هم مربوط به حوزه عمومیاند و هم با حریم خصوصی ارتباط دارند. جنبه عمومی استفاده از فناوریها پیدایش آفت در روابط فرد با دیگران است. منظور از آفت به وجود آمدن وضعیت ضد اندیشیدن و ضد مسالمتجویانهای است که در توصیف مصرفکنندگان نوشته شد. از طریق همین روابط ناسالم ممکن است افکار پوچ و آلودهای رایج شود و به تعمیق آنها دامن زده شود و چهبسا دامن زده شده است. رابطهاش با عرصه خصوصی افراد البته مسالهای فردیاست. چنین است که فناوری در خدمت ناآگاهی قرار میگیرد… .
http://baharnewspaper.com
کامپیوترها به این زودی آدم نمیشوند!
کامپیوترها هرچه سریعتر خود را به هوشمندی ذهن انسان نزدیک میکنند. یک مثال خوب شکست دادن قهرمانان شطرنج جهان به دست کامپیوترهای آیبیام است. اما هنوز اکثر مردم شک دارند که کامپیوترها واقعا صحنهای پر از شکلها و رنگها در برابر دوربینهایشان را «میبینند» یا با میکروفونهایشان سوالاتی را «میشنوند». مردم هنوز نمیخواهند باور کنند که کامپیوترها میتوانند چیزها را حس کنند یا به عبارت بهتر، درجاتی از آگاهی را تجربه کنند؛ دقیقا همانطور که انسان حس میکند. این باور خلاف توانایی فوقالعاده کامپیوترها در پردازش کوههایی از اطلاعات با سرعتهای فوق بشری است. آیا مردم باور اشتباهی دارند؟ حال که ماشینها توان پذیرش دادهها و پردازش اطلاعات قویتری نسبت به ما دارند، از کجا بفهمیم که صاحب کیفیت نگفتنی و وصفناپذیر از هوشیاری و آگاهی شدهاند؟ راهبرد دانش ما این است: «یک ماشین وقتی آگاه است که بتواند درک کند آیا مثلا اجزای یک عکس معمولی «درست» است یا «غلط»!» مثلا اگر در عکسی یک فیل در بالای برج ایفل بود، ماشین (کامپیوتر) بتواند خودش با مونتاژ مجموعهای از حقایق قبلی در مورد وزن و اندازه فیل و ظرفیت بالای برج ایفل یا آسانسورهای آن تشخیص دهد که عکس غلط دارد. حقایقی مانند اینها ویژگی اصلی یک ذهن آگاه را تعریف میکند. عظیمترین سوپرکامپیوترهای دنیا در تالارهای باشکوه سرورهای ایبیام هنوز از انجام این کار عاجزند. درک و فهم صفحات و ویژگیهای یک ماشین آگاه به انسانها کمک خواهد کرد که نه تنها طرز کار مغزهای خودمان را بفهمیم بلکه خود را برای روزی آماده کنیم که در داستانهای علمی-تخیلی پیشبینی شده؛ هنگامی که باید بیاموزیم با یک موجود آگاه دیگری که خودمان ساختهایم زندگی کنیم؛ این درک و فهم احتمالا به ما اجازه خواهد داد تا به حل مهمترین و بزرگترین سوال تمام تاریخ علم و خرد بشری نزدیک شویم؛ مسئله آگاهی ذهن -بدن. 
انسان یا روبات
فیلسوفان تمام عصرها درباره این سوال اندیشیدهاند که آیا یک روبات ساخت انسان یا یک ماشین درون جعبه میتواند چیزی را احساس یا تجربه کند؟ سال ۱۹۵۰ آلن تورینگ، ریاضیدان انگلیسیای که رمزشکنی زیردریایی نازیها را در جنگ جهانی دوم برعهده داشت، رسالهای منتشر کرد که بنیانگذار «هوش مصنوعی» شد. تورینگ در مقالهای در مجله «مایند» (به معنی ذهن) پیشنهاد کرد سوال بینهایت مبهم را که آیا ماشینها میتوانند فکر کنند، با سوالی با این مضمون جایگزین کنیم: «آیا میتوانیم ماشینی بسازیم که وقتی سوالی را از آن میکنیم، بتواند جوابی بدهد که با پاسخ یک انسان فرقی نداشته باشد؟» به این ترتیب ما با این موضوع روبهرو میشویم که آگاهی ماشین را با روشهای پژوهشگران علوم کامپیوتر نباید دنبال کرد بلکه باید به عنوان یک پژوهشگر زیست عصبشناس (Neurobiologist) پیگرفت. زیست عصبشناسی درباره این است که چگونه مغز انسان تجربه ذهنی انجام میدهد. ابزار مطالعاتی آنها، فانکشنال امآرآی (fMRI) و نوارهای مغزی (Electroencephalography) است. میدانیم که حالتهای ذهنیای که تجربیات روزمره را میسازند یعنی طریقی که هر یک از ما بو، تصویر، صدا، تفکرات یا خاطرات خیلی شخصی را تجربه میکنیم به این مربوط میشود که مغز ما سیگنالهای حسی را با اطلاعاتی از حافظه منطبق کرده و تصویری منسجم از جهان بیرون به ما میدهد. اما چگونه میتوان این فرآیند را دقیقتر تعریف کرد؟ نظریه اطلاعات یکپارچه (Integrated Information Theory) در اینجا به کمک ما میآید. این نظریه دو پیشفرض دارد: نخست، آگاهی به شدت حاوی اطلاعات است زیرا وقتی ذهن به یک درجه از آگاهی نسبت به یک مفهوم رسید، (یک عکس را درک کرد)، اطلاعات زیادی به دست آورده و اطلاعات بسیار بیشتری هم کنار گذاشته میشود. مثلا فرض کنید خاطرات تمام عکسهایی که تاکنون گرفتهاید و به یادتان هست، یک ادراک آگاهانه ویژه است. هنگامی که یک عکس بهخصوص را میبینید، ذهن شما صدها خاطره عکس دیگر را باطل کرده و دور میاندازد. حتی پس از بیدار شدن در اتاقی که در تاریکی مطلق است- که سادهترین تجربه بینایی است- ذهن شما به این آگاهی میرسد که «یک اتاق روشن را تجربه نمیکنید»،در ضمن زیر یک سایبان جنگلی هم نیستید! یا بسیاری چیزهای دیگر… دوم، آگاهی یکپارچه است؛ یعنی مثلا زمانی که دوستتان را میبینید (یا به بیان بهتر، ذهن شما از قیافه دوستتان آگاه میشود) مهم نیست که او گریه میکند یا عینک به چشمش دارد. هر صحنهای که وارد آگاهی میشود تماما کامل باقی میماند و نمیتوان آن را به اجزای مستقل و نامربوط تقسیم کرد که هر کدام به گونهای مجزا و منفرد تجربه شوند. طبیعت وحدتیافته آگاهی، ریشه در فراوانی تعاملات میان بخشهای مختلف مغز دارد. اگر ناحیههای مغز شما رابطهشان با هم قطع شود مانند زمان بیهوشی یا خواب عمیق، آگاهی ذهن ضعیف شده و شاید ناپدید شود. بنابراین برای آگاه بودن، شما باید یک واحد منفرد یکپارچه باشید با یک منبع بزرگ اطلاعاتی از حالتهای قابل تشخیص که سرجمع آنها را «اطلاعات» تعریف میکنند.
این عکس چه عیبی دارد؟
حالا سراغ مسئله اصلی برویم. از کجا بدانیم اطلاعاتی که ماشین (کامپیوتر) به پاسخ سوال میدهد ناشی از یکپارچگی اطلاعات است؟ یک راه آزمایش این است که از ماشین بخواهیم کاری را انجام دهد که هر کودک ششساله در آن موفق است: «این عکس چه عیبی دارد؟» حل این مسئله ساده طلب میکند که ماشین خیلی چیزها را بداند. این اطلاعات خیلی بیش از آن است که نرمافزارهای پیشرفته کامپیوترهای بسیار سریع برای شناسایی قیافه یک تبهکار یا تشخیص جعلی بودن یک کارت اعتباری لازم دارند. عکسهای اشیا یا منظرههای طبیعی شامل روابط بسیار پیچیده میان پیکسلها و اشیاست. تکامل سیستم بینایی ما و توسعه عملکرد اعصاب ما در دوران کودکی و یک عمر تجربه فورا به ما میگویند که آیا تمام اجزای یک عکس با هم جور و هماهنگ هستند یا نه. آیا بافتها، عمقها، رنگها، روابط فضایی میان بخشها و این چیزها معنی میدهند یا نه؟ اما در کامپیوتری که عکس را تحلیل میکند، تشخیص اینکه اطلاعات موجود به هم ربط ندارند، به پردازشهای خیلی بیشتری نیاز دارد. کامپیوترها ممکن است انسانهای قهرمانی را در بسیاری از بازیهای پیشرفته شکست داده باشند اما آنها نمیتوانند سوالات دلبخواهی درباره یک عکس را پاسخ دهند. گرچه «هارددیسک» یک کامپیوتر معمولی ظرفیتی بیش از حافظه یک عمر ما دارد اما اطلاعات آن یکپارچه نشده است؛ ارتباط هر عنصر این سیستم با عنصرهای دیگر قطع است و ارتباطی با آنها ندارد.
گاوهای شفاف
حتی یک کودک ششساله هم عکسهایی را که در اینجا به آنها اشاره میکنیم مسخره میداند؛ یک اسکیتباز روی فرش اتاق پذیرایی، یک گاو شفاف که میتوانید درونش را ببینید یا گربهای که سگی را دنبال میکند؛ در اینها راز تشخیص اینکه یک کامپیوتر آگاهی دارد، نهفته است. مخلوطی از راهبردهای کامپیوتری که تکیهشان بر
جفت و جور کردن اطلاعات آماری سطح پایین است، مانند رنگ، لبهها یا بافت عکس (که الان در نرمافزار فتوشاپ هم وجود دارند) ممکن است به نوعی در بعضی از این آزمایشها برنده شوند. اما اگر تصاویر زیادی نشان بدهید، هیچ کامپیوتر امروزی نمیتواند از آن موفق بیرون آید. میزان بینهایت بالای دانش یکپارچهای را که شما تصور میکنید و در ذهن آگاه شما میآید، مقایسه کنید با دانش محدودی که یک کامپیوتر امروزی دارد.
بله، ماشینهای امروزی میتوانند قیافه یک تروریست احتمالی را از تعداد یکمیلیون صورت بایگانیشده در کامپیوتر تشخیص دهند اما نمیتوانند سن و سال، جنسیت یا نژاد او را تعیین کنند و اینکه آیا او مستقیما به ناظر نگاه میکند یا نه، یا اینکه او اخم کرده یا لبخند میزند. هر انسانی با آگاهی خود میتواند تمام این چیزها را در یک نگاه تشخیص دهد. با دانستن همه این چیزها برای آینده نزدیک چه انتظاراتی میتوان داشت؟ نرمافزارهایی سریع تولید میشوند که میتوانند از میان کوهی از اطلاعات آنهایی را انتخاب کنند که یک قهرمان شطرنج یا بازی تلویزیونی پیچیده را شکست دهند. یا نرمافزارهای آموزشپذیر را میتوان به گونهای آموزش داد که بتوانند قیافههایی را تشخیص داده یا درمورد افراد مشکوک در پیادهروها تحقیق کنند. شاید در کمتر از 10 سال آینده کامپیوترهایی با قدرت انتخاب مشتری برای انواع سیستمهای خودکار ماشین به بازار بیاید. اما هنوز نخواهند توانست تشخیص دهند که یک موز عظیمالجثه در کنار یک پمپبنزین در جای درستی نیست. پاسخ به این سوالات- و میلیونها سوال دیگر- و تشخیص اینکه چه چیزی درمورد آن موز بزرگ غلط است، شمار بسیار بالایی از نرمافزارهای پیشرفته را میطلبد که هیچکس نمیداند کی خواهد آمد. اما روزی خواهد آمد که آگاهی ماشین به چنین سطحی برسد که بتواند با تکیه بر توان یکپارچه کردن اطلاعات، صحنهها را ادراک کند. ما تصور میکنیم برای رسیدن به درجات بالایی از این یکپارچگی، این ماشین باید از عملکرد مغز پستانداران پیروی کند. این ماشینها به آسانی در آزمون تورینگ پیروز خواهند شد و از هدیه آگاهی برخوردار شده و با ما در پیچیدهترین سیستمی که در کیهان کشف شده یعنی «آگاهی» شریک خواهند شد.
http://www.baharnewspaper.com
راه حلی ساده برای ساخت و نگهداری رمزهای عبور
داشتن رمز عبور خوب از نان شب هم واجبتر است. باور کنید این جمله به ظاهر طنز در جهانی که روز به روز استفاده از خدمات مختلف اینترنتی گسترش مییابد، یک گزاره با اهمیت است. اما چگونه رمزهای خود را حفظ کنیم؟
اگر برای یادآوری آسان رمز عبور ایمیل خود، عبارتی ساده و کوتاه انتخاب میکنید مشابه این است که اتومبیل گرانقیمت مرسدس خود را بدون دزدگیر و باقفلهایی که به راحتی باز میشوند، درمحلهای پر خطر پارک کرده باشید.
اما اگر رمز عبور خوبی دارید اما آن را در پوشهای روی دسکتاپ کامپیوتر و یا دفترچه یادداشتتان نوشتهاید تا از خاطرتان نرود شبیه آدمهایی هستید که پشت کارت اعتباریشان رمز عبور آن را مینویسند.
اگر هم رمز عبور ایمیل و یا فیسبوک خود را چند سال متوالی است تغییر ندادهاید چون حفظ کردن و نگهداری رمز جدید سخت است، به سارقان گفتهاید تا چند سال آینده خانه نیستید و به راحتی میتوانند همه اموالتان را غارت کنند. اگر هم بخواهند میتوانند در خانهی زیبای شما زندگی کنند.
بیشتر بخوانید: پنج اشتباه بزرگ امنیتی که میتواند زندگی آنلاینتان را بر باد دهد
اگر برای حساب کاربری فیسبوک، ایمیل، توییتر و دیگر شبکههای اجتماعی خود یک رمز مشابه دارید، نه تنها به اصول اولیه امنیت در فضای مجازی اعتنا نکردهاید که یک کلید مشابه برای همه اموال و داراییهایتان ساختهاید و کار سارقان را راحت کردهاید. آنها مطمئناً از شما متشکر خواهند بود.
اگر هم همه این موارد را با هم انجام دادهاید، میتوانید نامتان را در کتاب جهانی رکوردها، گینس، به عنوان بیخیالترین انسان تاریخ ثبت کنید.
امنیت رمز عبور دسترسی سارقان به اطلاعات شخصی ما مشکل میسازد
اما داشتن چندین رمز با مثلاً ۶۰ کاراکتر مختلف متشکل از عدد و حروف و علامتها واقعاً سخت و حفظ آنها تقریبا غیر ممکن است. تایپ این تعداد کاراکتر برای هر بار ورود به یک سرویس مجازی هم کابوس کاربران خواهد بود. اما راه حل چیست؟
دردی که فعلاً درمان دارد
در قدم اول باور کنید که داشتن رمزعبور خوب بسیار مهم است. هیچ وقت قدرت و هوش هکرها را دستکم نگیرید. اما در جهان فست فودی دردسر ساخت و نگهداری رمزهای عبور طولانی را چطور باید کم کرد؟ آنچه در پی میآید راه حلی است که تاکنون یافت شده و با ترکیب با دیگر موارد امنیتی ضریب بالایی از امنیت را برای شما فراهم میکند.
نرمافزارهای ساخت و نگهداری رمزهای عبور یک راه حل ساده و کم دردسر برای حفظ دهها و صدها پسورد قوی و مطمئن هستند. این نرمافزارها به صورت اتفاقی یک رمز عبور را برای شما میسازند و در فایلی کم حجم که توسط یک پسورد اصلی محافظت میشود، ذخیره میکنند.
آموزش تصویری: ده تنظیم ساده برای کاربران فعال فیسبوک
به این ترتیب شما تنها میبایست یک پسورد قوی را در خاطر داشته باشید. این پسورد همچنین میتواند به صورت یک فایل مخفی شده در کامپیوتر و یا در استیک شما ذخیره شده باشد. از یاد نبرید که قطعاً کامپیوتر و استیک (حافظه قابل حمل) شما هم باید رمزگذاری شود.
برای وارد کردن هر بار رمز به این نرمافزار مراجعه میکنید و آن را به راحتی کپی میکنید. حتی رمزی با ۶۰ کاراکتر که یافتن آن برای هکرها با نرمافزارهای قوی و امکانات قابل توجه دهها سال ممکن است طول بکشد. تغییر هر شش ماه این رمز نیز کار هکرهای را چندین مرتبه سختتر میکند.
یکی از متدوالترین این برنامهها Keepass است. این نرم افزار رایگان و کم حجم برای سیستمهای ویندوز، مک و لینوکس طراحی شده است. نرمافزارهای دیگری هم هستند که مشابه Keepass کار میکنند که البته برخی از آنها رایگان نیستند.
پیشتر در گزارشی، وبسایت “امنیت در یک جعبه” را به شما معرفی کرده بودیم. در همین وب سایت میتوانید لینک دانلود آخرین ورژن این نرمافزار را بیابید. همچنین دفتر راهنمای نصب و استفاده از آنکه به زبان فارسی است. لینک مستقیم معرفی نرمافزار Keepass:
https://securityinabox.org/fa/keepass
با حملات سایبری میتوان اینترنت را از کار انداخت؟
هکرها و مجرمان سایبری نشان دادهاند که میتوانند در روند دسترسی به اینترنت در جهان اختلالاتی ایجاد کنند. آیا آنها قابلیت تخریب زیرساختهای ارتباطی را هم دارند و تهدیدی حیاتی برای اینترنت محسوب میشوند؟
کوتاهترین پاسخ به سوالی که در تیتر مطرح شده این است که اینترنت حتی با سنگینترین حملات سایبری هم کاملا از دسترس خارج نخواهد شد. حملات سایبری گستردهای که اخیرا رخ داد٬ اگرچه در برخی از کشورهای جهان افت محسوس سرعت و کاهش پهنای باند را در پی داشت٬ اما امکان دسترسی به اینترنت را از بین نبرد.
دسترسی به اینترنت را میتوان مختل کرد. ایجاد اختلال در صورتی که حملات گسترده و سازمانیافته باشد٬ شاید چندان دشوار نباشد. این نوع حملات که به حملات گستردهی تکذیب سرویس (DDoS) مشهورند٬ بار ترافیکی عظیمی به سرورها و مسیریابهای شبکه تحمیل میکنند و از این طریق در فعالیت آنها اختلال ایجاد میکنند.
مشهورترین حملات DDoS معمولا توسط هکرهای “انانیمس” سازماندهی میشود؛ آنها از همین طریق برای چند ساعت یا چند روز اهداف خود را از دسترس کاربران خارج میکنند. بانکها٬ نهادهای مالی٬ سرویسهای دولتی و بسیاری از اهداف دیگر در کشورهای گوناگون جهان تا کنون با چنین حملات و اختلالاتی مواجه شدهاند.
اما نکته مهم این است که این اختلالات نمیتواند دائمی باشد. به عبارت دیگر٬ حملات گستردهی سایبری تهدیدی جدی برای ثبات اینترنت به شمار میرود، اما تهدیدی حیاتی نیست.
در بزرگترین حمله سایبری تاریخ چه گذشت؟
حملات سایبری به اینترنت آسیب میزند، اما آن را نابود نمیکند.
آنچه در هفتههای گذشته رخ داد و بر کیفیت دسترسی به اینترنت در برخی از کشورها٬ بهخصوص کشورهای اروپایی تاثیری محسوس و ملموس داشت٬ بزرگترین و سازمانیافتهترین حمله سایبری تاریخ بود. سازماندهندگان این حملات٬ مهمترین سرویس اسپمیاب اروپا٬ موسوم به Spamhaus را هدف قرار داده بودند. کشف و دفع ۸۰ درصد از اسپمهایی که در اروپا بلاک میشوند٬ توسط این سرویس انجام میشود.
در این رشته حملات سایبری٬ مهاجمان بیش از ۱۰۰ هزار سرور را به کار گرفته بودند و در هر ثانیه ۳۰۰ گیگابایت ترافیک ارسال میکردند؛ رقمی هولناک که از گستردهترین حملات سایبری ایران علیه بانکهای آمریکایی هم ۳ برابر بیشتر بود. آنها از تکنیکهایی هم در این حملات استفاده کردند که میتوانست به زیرساخت اینترنت هم آسیب برساند و همین مساله افت سرعت و پهنای باند در برخی از نقاط جهان را باعث شد.
اما زیرساخت اینترنت مقاومتر از آن است که با حملاتی از این جنس دچار فروپاشی شود. گذشته از این٬ حملاتی به گستردگی حملات سایبری علیه سرویس Spamhaus به شرایطی نیاز دارد که چندان قابل دوام نیست و نمیتواند تاثیر پیوسته و بلندمدتی داشته باشد.
در مجموع بیش از ۲۱ میلیون دامین سرور در سراسر جهان وجود دارد و در جریان بزرگترین حمله سایبری تاریخ فقط چند ده هزار دامین سرور در برابر این حملات آسیبپذیری نشان دادند. همین رقم بزرگ٬ متخصصان امنیتی را نسبت به ثبات دسترسی به اینترنت و مقاومت زیرساختها در برابر حملاتی از این دست مطمئن میکند.
نکته مهمتر این است که حملات سایبری حیات خود را مدیون اینترنت هستند و اگر دسترسی به اینترنت با اختلال جدی روبرو شود٬ اثری از این حملات هم نخواهد بود. تنها دولتها هستند که میتوانند دسترسی به اینترنت را بهطور گستردهای محدود کنند٬ که آن هم در مورد اکثر دولتهای جهان تنها در محدوده مرزهای جغرافیایی همان کشورها میسر خواهد بود.
پیشرفت ها و مزایای عمل جراحی روباتیک
رباتهایی که در اتاق عمل به جراحان کمک می کنند ربطی به داستان های تخیلی علمی ندارد. در ایتالیا، پائولو داریو هماهنگ کننده پروژه موسوم به “آراکنِس” در موسسه “اس اس اس آ بیوروبوتیکس” می گوید: “جراحی رباتیک موفقیت بزرگی بوده است، از اول ژانویه امسال تا امروز، ۲۲۰ هزار نفر در جهان به کمک روبات ها جراحی شده اند.”
لوکا مورِلی، جراح، بیمارستان چیسانِلنو در ایتالیا به نوبه خود می گوید: “روبات های جراحی هم اکنون در بازار هستند و ما به کمک آنها عمل جراحی انجام می دهیم”. او اضافه می کند: “امروزه روبات ها ابزار جراحی واقعی هستند. باید در این زمینه پیشرفت کنیم.”
در شهر “پونته دِرا” در ایتالیا، یک موسسه تحقیقاتی در حیطه رباتیک، سیستم جراحی روباتیکِ ویژه ای را طراحی می کند. این سیسم مانند دست یک جراح در داخل شکم بیمار عمل می کند و توسط محققان اروپایی طراحی شده است. “جیانلوئیجی پِترونی” در موسسه “اس اس اس آ بیوروبوتیکس” مهندس پزشکی است و می گوید: “ربات از طریق ناف بیمار، وارد بدن او می شود. اول یک کپسول کوچک وارد می کنیم. در این کپسول یکی از بازوهای ربات را می گنجانیم و سپس یکی دیگر، و در نهایت ربات کل ربات در داخل بدن شکل می گیرد و جراح می تواند از راه دور آن را کنترل کند.”
ربات می تواند تصاویر سه بعدی بفرستد و به جراحان کمک می کند تا تقریبا در همه نقاط بدن انسان، عمل جراحی موسوم به “کمتر تهاجمی” انجام دهند، بدون اینکه هیچگونه جای زخمی قابل مشاهده باشد.
لوکا مورِلی، جراح، بیمارستان چیسانِلنو گفت: “امروز هنگام عمل جراحی، برای دسترسی مستقیم به برخی از ارگان های بدن، محدودیت های بسیاری وجود دارد. این تکنولوژی می تواند به روش های امروزی بهبود ببخشد. به کمک آن احتمالا می توانیم جراحی های بیشتر و پیچیده تری انجام دهیم. برای مثال جراحی بر روی کبد یا لوزالمعده یا دیگر اعضای بدن که دسترسی به آنها برای عمل جراحی بسیار مشکل است.”
حال پژوهشگران تلاش می کنند تا برای استفاده از این ربات ها در شرایط واقعی، این نمونه ها را تا حد امکان کوچک کنند. آریانا مِنچیاسی، مهندس پزشکی در موسسه “اس اس اس آ بیوروبوتیکس” می گوید: “برای تولید این ربات ها در مقیاس صنعتی، باید راه حل دقیقی برای استریل کردن آنها پیدا کنیم. همچنین در مورد برخی ویژگی های مکانیکی آنها باید تحقیقات بیشتری انجام دهیم تا آنها قابل اعتمادتر و همینطور ارزانتر باشند.”
جیانلوئیجی پِترونی از چالش بزرگی که روی پیش دانشمندان است می گوید: “برای مینیاتوریزه کردن یا کوچک کردن ربات ها باید از موتورهای کوچکتری استفاده کنیم. در عین حال مشکل این است که برای حرکت در داخل بدن انسان ربات ها باید قدرت خاصی داشته باشند.”
پائولو داریو خاطر نشان می کند: “سیستم جراحی رباتیک باید خیلی خوب و دقیق عمل کند. باید قابل اطمینان باشد و به نیازهای حقیقی پاسخ دهد. در عین حال که باید قیمت عادلانه ای داشته باشد، تکنولوژی آن باید خیلی خوب کار کند تا بیمار قبل از عمل جراحی، کاملا به آن اعتماد داشته باشد.”
پژوهشگران اروپایی، پروژه های بلند پروازانه ای در سر دارند. نه تنها می خواهند در اتاق عمل از ربات استفاده کنند، بلکه می خواهند ربات ها به طور خودکار عمل کنند.
در آزمایشگاه رباتیک شهر ورونای ایتالیا، دانشمندان سعی دارند ربات هایی بسازند که قادر باشند به طور مستقل برخی تکنیک های جراحی مانند برش و بخیه زدن را انجام دهند. یک بازوی روباتیک می تواند به تنهایی شکم مصنوعی را برش دهد، وارد آن شود و یک تومور را در کلیه جستجو کند. پژوهشگران باید تکنیک های جراحی را به نرم افزارهایی منتقل کنند که ویژگی های مکانیکی ربات را تحت کنترل دارند. “ریکاردو مورادور“، مهندس کنترل در دانشگاه پادووا در ایتالیا می گوید: “دائما با جراحان در مورد تکنیک هایی که استفاده می کنند صحبت می کنیم. البته توضیح دقیق این تکنیک ها و توصیف جهت، نیرو و سرعتی که در حین عمل جراحی استفاده می کنند، برای آنها بسیار دشوار است. ما به کمک شبیه سازی، داده های مورد نیاز را جمع آوری می کنیم.”
شبیه سازی کمک می کند تا پژوهشگران حالات احتمالی مختلفی را که می تواند در حین عمل جراحی رخ دهد، ارزیابی کنند و به این ترتیب داده های واقع بینانه ای به ربات ها عرضه کنند. مونیکا ورگا، مهندس پزشکی بیمارستان سان رافائل در ایتالیا در اینباره می گوید: “این شبیه سازی به ما اجازه داد تا نکات مورد نیاز برای یک عمل جراحی را دقیقا تعریف کنیم و همچنین بتوانیم برخی ویژگی های آناتومیک یک تومور کلیه را فهرست کنیم. برای مثال اندازه متوسط یک تومور کلیه یا فاصله طبیعی ارگان های بدن انسان… همچنین سعی کردیم مهمترین عوارض یک عمل جراحی را بهتر درک کنیم و ببینیم چگونه جراح می تواند برای آنها راه حل پیدا کند.”
البته پژوهشگران خاطر نشان می کنند که جراحان همیشه در اتاق عمل حاضر خواهند بود و ربات ها ابزار مفیدی برای افزایش دقت و بهره وری روش های موجود جراحی خواهند بود.
پائولو فیورینی، هماهنگ کننده پروژه موسوم به “ای شور” (I-SUR) در دانشگاه ورونا در مورد مزیت رباتها می گوید: “یک جراح، یک انسان، همیشه قادر نیست همان دید و دقتی را داشته باشد که تجهیزات و حسگرهای جراحی می توانند داشته باشند. یک ربات خود مختار می تواند برخی تکنیک های جراحی را انجام دهد و هم زمان اطلاعات دقیقی هنگام عمل جراحی بدست بیاورد و به این ترتیب آنچه جراح با چشم ها و دست های خود می بیند و احساس می کند را تکمیل کند.”
برخی جراحان می گویند سیستم مستقل جراحی روباتیک می تواند تحول بزرگی ایجاد کند. “اُمبرتو تِدِچی“، جراح بیمارستان دانشگاه ورونا است: “امروز می بینیم چگونه یک ربات قادر است برش عمیق و دقیقی بر روی یک عضو مریض در داخل بدن انسان انجام دهد. در آینده شاید ربات ها بتواند کمک بیشتری برای درمان این بیماری ارائه دهند. شاید بتوانند آن را حذف کنند یا دارو یا ماده دیگری را به آن نقطه برسانند و در نهایت آن بیماری را کاملا از بین ببرند.”
پائولو فیورینی ادامه می دهد: “جراحی روباتک آینده از “تکنیک های کمتر تهاجمی” استفاده خواهد کرد. در نتیجه بیماران دچار ترومای کمتری خواهند شد.”
پائولو داریو می گوید: “در آینده ربات های جراحی قادر خواهند بود با برش های کوچک و کوچکتر، یا حتی از طریق دهانه های طبیعی بدن انسان، به ارگان های مختلف بدن دسترسی پیدا کنند.”
آریانا مِنچیاسی، مهندس پزشکی موسسه “اس اس اس آ بیوروبوتیکس” در خاتمه می گوید: “جراحی روباتیک آینده خیلی شبیه کتابِ آیزاک آسیموف، بنام “سفر شگفت انگیز” خواهد بود. برخی دانشمندان در حال حاضر در حال تحقیقاتی در مورد هدایت مغناطیسی کپسول های کوچک روباتیکی در داخل رگ های انسان هستند. این کپسول های روباتیکی می توانند خود را به دور افتاده ترین مناطق سیستم عروقی بندن برسانند و در نهایت ماده درمانی را آزاد کنند. یعنی صحبت از جراحی و باز کردن بدن نیست… برای مثال اگر بیماری تنها در چند دسته کوچکی از سلولها قرار گرفته است، ممکن است درمان به سادگی با تجویز برق یا میدان مغناطیسی یا چیزی شبیه آن انجام شود.”
اولین جراحی های روباتیک از ۲۵ سال پیش آغاز شدند و اکنون پیشرفت های زیادی حاصل شده است. این دستگاه ها، با وجود هزینه بالا، آینده روشنی پیش رو دارند.
آماری عجیب از آخرین وضعیت جهانی اینترنت
| آیا می دانید آمار منتشره از دنیای اینترنت چقدر شگفت انگیر هستند، آیا برایتان مهم است که بدانید آمارگردش اطلاعات اینترنتی دریکسال چقدر است؟…… موسسه مانیتور اینترنت pingdom گزارشی آماری از دنیای اینترنت در سال ۲۰۱۲را منتشر کرده است که جزئیات این آمارهاخواندنی است: درگزارش پینگدام آمده است :برای جمع آوری چنین اطلاعاتی تا انتهای اینترنت رفته اند و از آنجا برگشته اند ، و سپس به بررسی و مقایسه یک لیست بسیار جذاب پرداخته اند.  به گزارش تسنیم اینکه در سال ۲۰۱۲ چند ایمیل ارسال شده؟ چند دامنه ثبت شده؟ محبوب ترین مرورگرهای اینترنت کدام بوده اند؟ چند نفر کاربر اینترنت هستند؟ و……..سوالاتی هستندکه پاسخ های pingdom برای آنها چنین است:** ایمیل • ۲٫۲ میلیارد – تعداد کاربران ایمیل در سراسر دنیا • ۱۴۴ میلیارد – تعداد ایمیل های ارسال شده روزانه در سراسر دنیا. • ۶۱ درصد – سهم ایمیل های غیر ضروری از کل ایمیل های ارسال شده! • ۴۲۵ میلیون – تعداد کاربران فعال جیمیل در دنیا. که این سرویس دهنده ایمیل را به شماره یک دنیا تبدیل کرده اند. • ۶۸٫۸ درصد – سهم اسپم ها از کل ترافیک ایمیل دنیا. • ۵۰٫۷۶ درصد – سهم گروه داروها و مشتقات دارویی از کل اسپم های دنیا در ۲۰۱۲. • ۰٫۲۲ درصد – میزان اکانت های ایمیلی که توسط فیشینگ آسیب دیده یا سرقت شدند. نسبت به کل کاربران ایمیل دنیا.** وب سایت ها، صفحات وب و سرویس دهندگان هاست • ۴۳ درصد – از یک میلیون سایت برتر دنیا، توسط هاست های آمریکایی میزبانی می شوند. • ۴۸ درصد – از ۱۰۰ وبلاگ برتر دنیا با وردپرس مدیریت می شوند. • ۷۵ درصد – از ۱۰ هزار وب سایت برتر دنیا با نرم افزارهای بازمتن مدیریت می شوند. • ۵۴٫۹ میلیون – از سایت های دنیا از وردپرس قدرت گرفته اند. • ۳٫۵ میلیون – صفحات وب قدرت گرفته از وردپرس که در هر ماه به نمایش درآمده اند. • ۳۵ درصد – صفحات وب طی ۲۰۱۲ چاق تر و حجیم تر شده اند. • ۴ درصد – صفحات وب طی ۲۰۱۲ کندتر شده اند. • ۱۹۱ میلیون – تعداد بازدیدگنندگان سایت های گوگل در آمریکا طی ماه نوامبر. ** وب سرورها • ۶٫۷ درصد – میزان کاهش وب سایت های قدرت گرفته از آپاچی در ۲۰۱۲. • ۳۲٫۴ درصد – میزان افزایش سهم IIS از وب سایت ها در ۲۰۱۲. • ۳۶٫۴ درصد – میزان افزایش سهم NGINX از وب سایت ها در ۲۰۱۲. • ۱۵٫۹ درصد – میزان افزایش سهم Google از وب سایت ها در ۲۰۱۲.** نام های دامنه • ۲۴۶ میلیون – تعداد دامنه های ثبت شده در تمام دامنه های سطح بالا . • ۳۲۹ – تعداد دامنه های سطح بالا. • ۱۰۰ میلیون – تعداد دامنه های تحت دات com در پایان ۲۰۱۲. • ۱۴٫۱ میلیون – تعداد دامنه های تحت دات net در پایان ۲۰۱۲ • ۹٫۷ میلیون – تعداد دامنه های تحت دات org در پایان ۲۰۱۲. • ۶٫۷ میلیون – تعداد دامنه های تحت دات info در پایان ۲۰۱۲. • ۲٫۲ میلیون – تعداد دامنه های تحت دات biz در پایان ۲۰۱۲. • ۳۲٫۴۴ درصد – سهم سایت GoDaddy.com از تمام دامنه های ثبت شده دنیا در ۲۰۱۲. • ۲٫۴۵ میلیون دلار – قیمت دامنه Investing.com، گرانترین دامنه فروخته شده در ۲۰۱۲.** کاربران اینترنت • ۲٫۴ میلیارد – تعداد کاربران اینترنت در سراسر جهان. • ۱٫۱ میلیارد – تعداد کاربران اینترنت در قاره آسیا. • ۵۱۹ میلیون – تعداد کاربران اینترنت در قاره اروپا. • ۲۷۴ میلیون – تعداد کاربران اینترنت در آمریکای شمالی. • ۲۵۵ میلیون – تعداد کاربران اینترنت در آمریکای لاتین و کشورهای حوزه کارائیب. • ۱۶۷ میلیون – تعداد کاربران اینترنت در قاره آفریقا. • ۹۰ میلیون – تعداد کاربران اینترنت در خاورمیانه. • ۲۴٫۳ میلیون – تعداد کاربران اینترنت در اقیانوسیه و استرالیا. • ۵۶۵ میلیون – تعداد کاربران اینترنت در چین. این کشور رتبه اول کاربران اینترنت دنیا را در اختیار دارد.** رسانه های اجتماعی • ۸۵۹۶۲ – تعداد پست های ماهیانه منتشر شده در هر Page فیسبوک در برزیل. فعال ترین کشور دنیا در فیسبوک. • ۱ میلیارد – تعداد کاربران فعال ماهیانه فیسبوک. • ۴۷ درصد – سهم خانم ها از فیسبوک. • ۴۰٫۵ سال – میانگین سن کاربران فیسبوک. • ۲٫۷ میلیارد – تعداد لایک های روزانه فیسبوک. • ۲۰۰ میلیون – تعداد کاربران فعال ماهیانه تویتر. • ۹٫۶۶ میلیون – تعداد توییت های ارسال شده طی مراسم افتتاحیه المپیک لندن ۲۰۱۲. • ۱۷۵ میلیون – میانگین تعداد توییت های روزانه ارسال شده در ۲۰۱۲. • ۳۷٫۳ سال – میانگین سن کاربران تویتر. • ۳۰۷ – میانگین توییت های سالانه ارسال شده توسط هر کاربر. • ۵۱ – میانگین تعداد دنبال کنندگان (فالوورهای) هر کاربر. • ۱۶۳ میلیارد – توییت های ارسال شده از زمان راه اندازی تویتر تا ژولای ۲۰۱۲. • ۱۸۷ میلیون – تعداد کاربران LinkedIn. • ۱۳۵ میلیون – تعداد کاربران فعال ماهیانه گوگل پلاس. • ۵ میلیارد – دفعات فشرده شدن دکمه +۱ گوگل پلاس در هر روز.** مرورگرهای وب جستجو • ۱٫۲ تریلیون – تعداد جستجوهای انجام شده در گوگل طی ۲۰۱۲. • ۶۷ درصد – سهم گوگل از بازار جستجوی آمریکا.** موبایل • ۱٫۳ میلیارد – تعداد تلفن های هوشمند مورد استفاده در دنیا. • ۵٫۳ میلیارد – تعداد موبایل های مورد استفاده در دنیا. • ۵ میلیارد – تعداد کاربران موبایل در دنیا. • ۴۶۵ میلیون – تعداد اسمارت فون های اندرویدی فروخته شده در بازار طی ۲۰۱۲. سهم ۶۶ درصدی بازار. • ۳۱ درصد – کاربران اینترنتی آمریکا از تبلت و کتابخوان الکترونیک استفاده می کنند. • ۱۳ درصد – ترافیک اینترنت دنیا روی موبایل ها است. • ۱٫۳ اگزابایت – میزان ترافیک دیتای ماهیانه مصرف شده روی موبایل ها در دنیا. • ۵۹ درصد – از ترافیک موبایل دنیا صرف تماشای ویدیو شده است. • ۵۰۰ مگابایت – میانگین ترافیک دیتای ماهیانه مصرف شده توسط هر اسمارت فون. • ۵۰۴ کیلوبیت بر ثانیه – میانگین سرعت شبکه دیتای موبایل جهانی.** عکس ها • ۷ پتابایت – حجم عکس های اضافه شده به فیسبوک در هر ماه. • ۳۰۰ میلیون – تعداد عکس های جدید اضافه شده به فیسبوک در هر روز. • ۵ میلیارد – تعداد عکس های آپلود شده در اینستاگرام از ابتدای کار تا سپتامبر ۲۰۱۲ • ۵۸ – تعداد عکس های اضافه شده به اینستاگرام در هر ثانیه. • ۱ – آیفون ۴S اپل، محبوب ترین دوربین کاربران فلیکر بوده است.http://itanalyze.com |
“بزرگترین تهاجم سایبری تاریخ” سرعت اینترنت را کند کرد
یک تهاجم سایبری علیه یک گروه مخالف هرزنامه اینترنتی (اسپم) سرعت اینترنت را در سراسر جهان به ویژه در اروپا کند کرد. کارشناسان این تهاجم را در نوع خود بزرگترین تهاجم سایبری در تاریخ توصیف کردهاند.
هدف این تهاجم سایبری که به کندی سرعت اینترنت در روز چهارشنبه (۲۷ مارس/۷ فروردین) منجر شد، “اسپم هاوس” یک سازمان غیرانتفاعی مبارزه با هرزنامه اینترنتی بوده است که از جمله در شهرهای ژنو و لندن مستقر است.
به گفته مسئولان “اسپم هاوس” حملات هفته گذشته پس از آنکه آنها نام “سایبر بانکر”، یک شرکت هلندی ارائه خدمات میزبانی وبسایتها (هاستینگ) را به لیست سیاه خود افزودند، آغاز شد. شرکت سایبر بانکر میگوید که میزبانی تمامی سایتها را “به استثنای سایتهای تروریستی و پورنوگرافی کودکان” بر عهده میگیرد.
این شرکت پس از قرار گرفته شدن نامش در لیست سیاه “اسپم هاوس” به شدت نسبت به این اقدام اعتراض کرد.
سایبر بانکر در بیانیهای اعلام کرده است: «طبق نظر اسپمهاوس، سایبر بانکر مدت طولانی است که به پناهگاه امنی برای جرایم سایبری و هرزنامه تبدیل شده است. البته اسپم هاوس قادر نبوده هیچکدام از این اتهامات را ثابت کند.»
هنوز مشخص نیست که حملات علیه “اسپم هاوس” از کجا ریشه گرفته اما این گروه “سایبر بانکر” را متهم کردهاند که در همکاری با “باندهای تبهکار” در شرق اروپا و روسیه این حملات را ترتیب داده است.
روزنامه “نیویورک تایمز” از شخصی که خود را سخنگوی “سایبر بانکر” خوانده، نقل کرده است که این شرکت برای تلافی “سوءاستفاده اسپم هاوس از نفوذ خود” دست به این تهاجم سایبری زده است.
این شخص همچنین به یکی از سایتهای خبری روسی زبان گفته است که “سایبر بانکر” تنها یکی از چند شرکتاینترنتی دخیل در این حمله بوده که در اعتراض به “تاکتیکهای زورگویانه”ی اسپم هاوس، دست به این تهاجم سایبری زده است.
“کلاود فلر” شرکتی امنیتی که اسپمهاوس برای مقابله با حملات سایبری از آن درخواست یاری کرده، گفته است که مهاجمان پس از به اجرا گذاشته شدن نخستین تدابیر حفاظتی در هفته گذشته، تاکتیک خود را عوض کردهاند. به گفته ماتیو پرینس، مدیر اجرایی کلاود فلر، مهاجمان پس از مدتی به جای حمله مستقیم به “اسپم هاوس”، با تغییر تاکتیک سرورهای “کلاود فلر” را نیز مورد حمله قرار دادند.
در این حمله سایبری که از آن به عنوان “بزرگترین تهاجم سایبری در تاریخ” یاد شده است، مهاجمان روش محرومسازی از سرویس یا “دی دی او اس” (DDoS) را به کار بستهاند.
در این روش مهاجمان با تعداد زیادی از کامپیوترها و شبکههایی که در اختیار دارند به طور همزمان سرور موردنظر را مورد حمله قرار میدهند و با ارسال شمار زیادی از درخواستهای جعلی باعث از کار افتادن آن میشوند. اثرات مخرب این تهاجم سایبری بیش از همه در اروپا محسوس بوده و به کندی سرعت اینترنت در روزهای اخیر منجر شده است.
به گفته کارشناسان سرعت حملات سایبری به سرورهای اسپم هاوس به میزان بی سابقه ۳۰۰ میلیارد بیت (۳۰۰ گیگا بایت) در ثانیه بوده است. حملات سایبری دیگری که پیشتر با روش “دی دی او اس” ترتیب داده شده بودند، سرعتی بالغ بر ۵۰ گیگا بایت در ثانیه داشتند.
خودروهای هوشمند برای ایمنی جاده ها
برای اروپاییها ی سفر از طریق جاده همواره مورد توجه بوده است. است. برخی اوقات این مسافرت ها به نحو بسیار بدی پایان می یابند. در جاده های اتحادیه اروپا، هر سال، بیش از سی هزار نفر کشته و یک و نیم میلیون نفر مجروح می شوند.
پرسش این است که آیا فن آوری های جدید می توانند به امنیت جاده ها کمک کنند؟
کرواسی در سال ۲۰۱۳ میلادی به اتحادیه اروپا خواهد پیوست. هم اکنون در این کشور، پژوهشگران اروپایی طرحی را دنبال می کنند که هدف آن مجهز کردن همۀ خودروها به یک سیستم “تماس بی سیم با اورژانس” است. در صورت وقوع تصادف، این سیستم بلافاصله با نیروهای امداد، تماس برقرار می کند.
“آنته سارجانوویچ“، مدیر پروژۀ موسوم به “ای کال” است و در مورد این سیستم بیشتر توضیح می دهد: “این یک خودروی معمولی نیست و به دستگاه “ای کال” e-call، یعنی تماس الکترونیکی مجهز شده است که امکان انجام تماس را به صورت دستی یا خودکار توسط دستگاهی که درون خودرو است می دهد… اگر شاهد تصادف جدی در جاده هستیم، می توانیم خودرو را متوقف کنیم و دکمۀ دستگاه را فشار دهیم.”
این دستگاه مانند یک تلفن همراه، با شمارۀ ۱۱۲، شماره اورژانس اروپایی، تماس برقرار می کند و در عین حالی که راننده از طریق بلندگو و میکروفون خودرو با اپراتور صحبت می کند، دستگاهِ e-Call، مشخصاتِ کاملِ سیستم موقعیت یاب یا جی پی اس خودرو را ارسال می کند و به این ترتیب، محل حادثه دقیقاً روی نقشه تعیین می شود.
گوران استاجیک در مرکز اورژانس کار میکند: “این سیستم اجازه می دهد تا در زمانی بسیار کوتاه، تمام اطلاعت لازم را برای راه اندازی عملیات امداد و کمک رسانی دریافت کنیم.”
دریافت فوری تماس، به نیروهای امداد کمک می کند تا زمان مورد نیاز برای حضور در محل را پنجاه درصد کاهش دهند. ظرف چند دقیقه، آمبولانس، آتش نشانی یا پلیس به محل می رسند.
پاوائو بریتویچ، هماهنگ کنندۀ پروژۀ e-Call است و در مورد مزایای سیستم می گوید: “قربانیان حادثه ممکن است، تحت استرس زیادی باشند و اغلب قادر به مشخص کردن محل دقیق خود نیستند. این سیستم احتیاج به دخالت انسان ندارد و مشخصات زمان و مکان را به طور خودکار به مرکز ۱۱۲ می رساند و از پیچیده تر شدن بیهودۀ شرایط جلوگیری می کند.
انجمن اتومبیل کرواسی، به رانندگان کمک های فنی و اخبار مربوط به ترافیک را می رساند. سیستم e-Call کمک خواهد کرد تا بعد از وقوع یک حادثه، شرایط ترافیک را بتوان پیش بینی کرد.
تلاش مهندسان این است که این سیستم در تمام کشورهای اروپایی سازگار باشد و خودرو سازان آن را با سیستم کیسۀ هوا ارتباط دهند تا در صورت حادثه به همراه آن به کار بیافتد.
“وروج استرِپاکی“، مدیر پروژه در شرکت اریکسون است: “برای اینکه به صورت اتوماتیک کار کند، شما باید آن را به حسگر های داخل خودرو اتصال دهید، تا حسگر ها بتوانند دستگاه را راه بیاندازند. ما با این دستگاه ها کار کردیم و در آزمایشگاه، برای شبیه سازی تصادف، جعبۀ دستگاه را تکان می دهیم… دستگاه را تکان می دهیم تا ببینیم آیا تماس الکترونیکی برقرار می کند. “
انتظار می رود که تا سال ۲۰۱۵ میلادی این سیستم در سطح اتحادیه اروپا به کار گرفته شود و در تمام خودروهای جدیدی که در اتحادیه به فروش می رسند، مجهز بودن به آن اجباری اعلام شود.
آیا فن آوری های جدید و هوشمند، قابلیت جلوگیری از موقعیت های خطرناک را دارند؟
این خودرو برای هدایت حتی به راننده هم نیاز ندارد و تنها با کمکِ سنسورها و سیستم موقعیت یابی به طور خودکار حرکت می کند.
ژان شومِروس، مهندس تحقیقات در موسسۀ سیستم های حمل و نقل توضیحاتی می دهد: “با فشار دادن این دکمه، خودرو به طور کاملاً اتوماتیک حرکت می کند و اطراف را اسکن می کند و اگر مانعی وجود داشته باشد به طور خودکار ترمز خواهد کرد.”
دانشمندان اروپایی و تولید کنندگان خودرو، چندین خودروی پژوهشی ساخته اند که احتمالاً در آینده رانندگی را امن تر، لذت بخش تر و سازگارتر با محیط زیست خواهند کرد.
کارستن لِمِر، مدیر موسسه سیستم های حمل و نقل نیز می گوید: “حسگرهای متعددی در این خودرو نصب کرده ایم. برای مثال، در این سمت، در وسط و در این طرف، رادارهای لیزری کار گذاشته شده اند که زاویۀ بزرگی را از دید جلو کنترل خواهند کرد… و اینجا درست در پشت آینۀ جلو، یک سیستمی وجود دارد که خطِ رانندگی را شناسایی می کند و تشخیص می دهد خودرو در کجای خط قرار دارد.”
محققان با استفاده از شبیه سازی، سعی دارند تعامل انسان و خودرو را در موقعیت های مختلف ترافیک جاده ارزیابی کنند. اطمینان از اعتماد کامل رانندگان به سیستم خودکار، یکی از چالش های اصلی خودروهای هوشمند فرداست.
کارستن لِمِر ادامه می دهد: “در مورد دستگاه های خودکار، نکتۀ قابل توجه و مهم، پیدا کردن بهترین روش برای تغییر حالت معمولی به حالت اتوماتیک است و همینطور بهترین نحوۀ تقسیم کردن مسئولیت ها بین راننده و سیستم فنی خودرو، بسیار مهم است.”
این خودروی تحقیقاتی سیستم کمک راننده ای دارد که می تواند علایم جاده را در فاصله شصت متری بخواند و به این ترتیب به راننده اجازه می دهد که رانندگی آسانتری را تجربه کند آن هم بدون دخالت دست.
مارتین هامِل، مهندس سیستم در شرکت “کونتینانتال اتوموتیو” می گوید: “وقتی من سیستم کمک راننده را راه می اندازم، چراغهای این سیستم بر روی داشبورد روشن می شود و خودرو به طور اتوماتیک مسیر خودش را پیدا می کند و می تواند در مواقع ضروری حتی بپیچد.”
البته اگر پیچها خیلی شدید باشند، راننده می تواند کنترل خودرو را به دست بگیرد. این سیستم خودکار می تواند با قابلیتهای بیشتری ارتقا پیدا کند. قابلیتهایی مثل عبور از موانع پیش رو. سیستم رادار به خودرو کمک می کند که فاصله ایمنی خود را از خودروهای اطراف حفظ کند. این سیستم سرعت خودرو را طوری تنظیم می کند که تصادفی رخ ندهد. مثلا اگر خودروی پیش رو سرعتش را کم کند یا توقف کند، این سیستم رادار کارش آغاز می شود.
ماتیاس استراوس، مهندس سیستم های پیشرفته پشتیبانی رانندگی در شرکت “کونتینانتال اتوموتیو” است و در مورد برخی پرسش ها می گوید: “هنوز سوالات بی پاسخ زیادی باقی مانده اند. آیا این فقط برای هدایت خودرو بدون راننده در ده ثانیه طراحی شده است یا این زمان می تواند طولانی تر باشد؟ آیا این نحوه رانندگی در سرعتهای بالا هم ایمن است؟ چطور ارتباط بین خودروهای مختلف می تواند مشکلات را در ترافیکهای واقعی کم کند؟”
سیستمهای کمک راننده هوشمند به این زودیها وارد بازار نمی شوند. حداقل در چند سال آینده. اما شکی وجود ندارد که پیشرفت در این مسیر ادامه خواهد داشت. چرا که دانشمندان و شرکتها مصمم هستند که مسیر امنی را برای خودروهای هوشمند هموار کنند.
http://www.ec.europa.eu/ecall
http://www.haveit-eu.org
http://www.heero-pilot.eu/
eCALL, HeERO and HAVEit projects are co-funded by the European Union
تبلیـغات جـالب و خلاقـانه
امروزه چنین برآورد می شود که تبلیغات، نقش بسزایی در تولید و عرضه ی بسیاری از کالاها و خدمات دارد. بعلاوه تاثیر آن و خصوصا بکارگیری خلاقیت در طرح آن باعث می شود موتور تجارت شتاب بیشتری بگیرد. بطوریکه تولیدکنندگان کالا و فروشندگان، چشم به هنر معماران و طراحان تبلیغاتی دوخته اند که حاصل کار خستگی ناپذیر آنان است. قرار دادن برخی نکات مبهم و نهفته در طرح، شوخ طبعی و غیر منتظره قلمداد کردن برخی سوژه ها، خود حکایت از نوآوریها در این مقوله دارد. با هم تعدادی از این تبلیغات خلاقانه را می بینیم:
.
دنیای آی تی و تکنولوژی
هک شدن سرورهای یاهو و انتشار اطلاعات بیش از ۴۰۰،۰۰۰ حساب کاربری
هکرها با هک کردن سرورهای شرکت یاهو اطلاعات بیش از ۴۰۰،۰۰۰ کاربران را منتشر کردند. فایل منتشر شده حاوی کلمههای عبور و رمزهای مربوطه به صورت متنی است. کلمههای عبور مربوط به ایمیلهایی از جیمیل، یاهو، aol و سرویسهای دیگری هستند. با بررسی فایل منتشر شده به نظر میرسد این اطلاعات از دامنهای با نام dbb1.ac.bf1.yahoo.com استخراج شدهاند. در این حمله هکرها از SQL injection استفاده کردهاند. کارشناسان با بررسی اطلاعات مختلفی که منتشر شده است احتمال میدهند این اطلاعات مربوط به سرویس Voice از شرکت یاهو باشد.
اما نکته اصلی ذخیره سازی این اطلاعات بدون رومزنگاری و به صورت متنی است. معمولا سرویس دهندههای وب از مکانیزمی برای رمزنگاری اطلاعات استفاده میکنند تا در صورت حمله هکرها اطلاعات غیرقابل استفاده باشد.
هکرها در انتهای فایلی که منتشر کردهاند این یادداشت را به جا گذاشتهاند: “پیشرفت از جایی آغاز میشود که نقاط ضعفمان را بپذیریم” ژان وانیر
امیدواریم افرادی که مسئول حفظ امنیت این زیر دامنه هستند این عمل را به عنوان یک زنگ هشدار و نه به عنوان یک تهدید تلقی کنند. حفرههای امنیتی بسیاری در سرورهای شرکت یاهو وجود دارد که میتواند باعث بروز آسیبهای شدیدتری بشود. لطفا آنها را سبک نشمارید. زیردامنه و اطلاعات ارزشمند دیگر برای جلوگیری از سوء استفاده منتشر نشد.منبع : خوارزمی
رباتی با حس لامسه برای مقابله با انسان
چشمان خود را ببنید و یک گوجه فرنگی را لمس کنید حالا یک تکه چوب را در دست بگیرید. می بینید که با چشمان بسته و تنها لمس می توانید بسیاری از اجسام را تشخیص بدهید. اما ربات ها که چنین قابلیتی ندارند. در عین حال دنیای ربات ها روز به روز دچار تحولات فراوانی شده و هر لحظه به دنیای جدیدتری پا می گذارد. دنیایی که شاید روزی از دنیای انسان ها پیشی بگیرد.
این بار نیز دانشمندان دست به ساخت رباتی زدند که شاید در آینده ای نزدیک به مقابله با انسان برخیزد. این ربات دارای حسگر لمسی برای شناخت مواد است، سنسور BioTac که مشابه انگشتان انسان عمل کرده و لایه های پوستی انعطاف پذیر دارد، جالب است بدانید که برای افزایش حساسیت ربات به ارتعاشات، این ربات دارای اثر انگشت نیز هست.
این ربات توانایی شناخت 117 ماده رایج را دارد و با استفاده از حرکات اکتشافی در 95 درصد مواقع بافت مواد را به درستی تشخیص می دهد، بنابراین به نظر می رسد این ساخته در مقایسه با انسان، نسبت دقت بالاتری دارد.
اما با وجود توانایی های بالا، این ربات هنوز در تشخیص مواد بهتر برای انسان ها ضعیف عمل می کند برای مثال هنوز نمی تواند تشخیص بدهد که کدام گوجه فرنگی رسیده تر است بنابراین فعلا نمی توانید این ربات را برای خرید بفرستید. به همین دلیل تیم سازنده ربات گفته که میخواهد تمرکز خود را روی ساخت اندام مصنوعی و یا رباتی برای تست محصول مصرفی قرار دهد. پس بهتر است کمی خوشبین باشیم، انگشتان دست ما هنوز ارزش بیشتری دارند، البته فعلا!
پرندگان خشمگین در جنگ ستارگان در راه اند
یک پرنده خشمگین در لباس جنگ ستارگان! شرکت Rovio با انتشار این عکس قصد دارد بگوید که بعد از خوک های بد باید منتظر یک نسخه جدید از بازی پرندگان خشمگین باشیم. نسخه ای که در آن احتمالا دنیای جدیدی برای پرندگان خشمگین به همراه دارد. فعلا بیشتر از این چیزی نمی دانیم اما شرکت سازنده گفته که اطلاعات بیشتر را در ۱۷مهر اعلام خواهد کرد.
این شرکت چند روز پیش بازی خوک های بد را به بازار ارایه کرد که یک رکورد دانلود جدید به وجود آورد. این بازی تنها طی ۳ ساعت تبدیل به اپلیکیشن شماره ۱ در اپ استور شد. حالا باید ببینیم که نس
خه جدید انگری بردز چقدر کاربران علاقمند را به سوی خود جذب می کند.
بارکدهای صوتی: ساده، ارزان و جالب
این روزها انتقال اطلاعات با ابزارهای بی سیم مانند بلوتوث به کاری معمول میان کاربران تبدیل شده و ان اف سی نیز کم کم جای خود را در میان گجت های ما باز می کند. اما حال نوبت به یک ایده جدید رسیده است. ساخت بارکدهای صوتی و انتقال اطلاعات از طریق صدا.
تصور کنید که یک سطح با شیارهای مختلف دارید. حالا اگر با ناخن روی آن بکشید صدایی تولید می شود که متناسب با شیارهای روی آن است. ایده این است که تلفن هوشمند یا کامپیوتر شما می تواند با میکروفن اش این صدا را شناسایی و بر اساس آن دستوری را اجرا کند. ایده ای بسیار ساده اما هوشمندانه و کاربردی که توسط محققین دانشگاه کارنگی ملون تبدیل به واقعیت شده است.
نکته عالی در اینجا است که می توان این شیارها را روی سطح اشیا مختلفی ایجاد کرد. پلاستیک، شیشه، چوب و… هزینه اجرا نیز بسیار ارزان است. حالا با کشید یک سکه یا هر چیز دیگری می توان یک صدای به خصوص تولید کرد که کار بارکد را انجام می دهد.
در عین حال تلفن های هوشمند و کامپیوترها هم نیاز به سنسور جدیدی ندارند و میکروفن آنها به همراه یک نرم افزار این قابلیت را به آنها اضافه خواهد کرد. حالا باید دید که در آینده چقدر از این ایده استفاده می شود و آیا این بارکدهای صوتی مورد استفاده عمومی قرار می گیرند یا فقط یک ایده هوشمندانه هستند که در سطح تحقیقاتی باقی می مانند.
پرینت منقار جدید برای عقاب زخمی
قبلا در مورد پرینترهای سه بعدی و انواع کارایی های آنها صحبت کرده بودیم. اما این هم یکی دیگر از کاربردهای پرینتر سه بعدی: ترمیم منقار آسیب دیده یک عقاب.
این عقاب در سال ۲۰۰۵ توسط یک شکارچی هدف گلوله قرار گرفته بود. در نتیجه آسیب شدیدی به منقارش وارد شد که سبب می شد قادر به غذا خوردن نباشد. یک گروه نجات حیوانات، پیش از اینکه این عقاب از گرسنگی بمیرد آن را پیدا کرده بودند و طی این مدت از طریق یک لوله تغذیه اش می کردند. هر چند بعد ها عقاب می توانست به سختی غذای خودش را از دست نگهدارنده بخورد. اما مشخص شده بود که منقار اش دیگر رشد نمی کند و شکل طبیعی اش را نخواهد داشت.
در این میان یک متخصص حیوانات به سراغ یک گروه از مهندسان مکانیک رفت و با تشکیل یک تیم از افراد مختلف که شامل یک دندانپزشک هم بود یک منقار جدید برای عقاب طراحی کردند. آنها با استفاده از یک نرم افزار مدل سازی سه بعدی و یک پرینتر سه بعدی منقار عقاب را پرینت و پس از یک عمل جراحی دشوار آن را جایگزین منقار از دست رفته کرده اند.
حالا این عقاب می تواند غذا بخورد و البته زیبایی ظاهری اش را هم به دست آورده است. هر چند گروه نگهدارنده می گویند منقار جدید آنقدر خوب نیست که بتوانند عقاب را آزاد کنند تا به زندگی طبیعی اش برگردد.
دانشمندان و هک کردن شبکه سلولی بدن
شما احتمالاً یک تلفن همراه داخل جیب خودتان دارید. اما یافته جدید محققان سوییسی میتواند شبکه مخابراتی را به زیر پوست شما ببرد. چطور؟ این دانشمندان به وسیله تغییر دادن عکسالعمل سلولها نسبت به ژنها و آنزیمهای مشخص، توانستهاند آنها را قادر به برقراری ارتباط و مراوده اطلاعات میان خود کنند. یک جورهایی انگار که سلولها با تلفن به هم زنگ زده باشند!
روش کار به این شکل است: سلول شماره 1 یک عضو مولکولی دریافت میکند که باعث تولید آنزیم مشخصی در آن میشود. سپس این آنزیم به سلول شماره 2 فرستاده میشود. بعد سلول 2 نیز شروع به تولید آنزیم میکند که در اصل به معنای این است که به سلول شماره 1 گفته باشد “رفیق پیغامت را دریافت کردم.” و وقتی این پیغام ثانوی به سلول شماره 1 رسید، هر دو با متوقف کردن تولید آنزیم، تماس را قطع میکنند.
در اصل سلولهای شما همین حالا هم دارند با هم صحبت میکنند، ولی رسیدن به مرحلهای که قادر به کنترل این فرآیند باشیم گام بسیار بزرگی است. البته پیشتر این کار با سلولهای سادهتری مثل سلول مخمر انجام شده بود ولی اینکه بتوان آن را با سلولهای پستانداران انجام داد به این معنا است که شاید روزی بتوان ارتباطات معیوب سلولی در بافتهای بیمار را با ارسال پیغامهای اختصاصی از طرف انسان، به حالت عادی و سالم برگرداند.
در عین حال این ارتباطات جفتی مقیاسپذیر هستند بنابراین میتوان آنها را در شبکههای سلولی بزرگ و بزرگتری هم پیادهسازی کرد. این یک تکنولوژی نویدبخش است، البته باید دید نرخ اینچنین مکالماتی با جیب بیماران همخوانی دارد یا خیر.
خودروی بدون راننده ی گوگل با تأیید شهردار کالیفرنیا
از این به بعد به صورت قانونی در خیابان ها حرکت می کند
شهردار ایالت کالیفرنیا جری براون بالاخره سند تأیید خودروی بدون رانندهی گوگل را امضا کرد. با امضای این سند، گوگل میتواند خودروی بدون رانندهاش را که مدتها روی آن کار کرده و مشغول تست آن بوده را به صورت قانونی وارد خیابانهای ایالت کالیفرنیا کند. البته برای ایمنی هم که شده محدودیتهایی در این قرارداد در نظر گرفته شده است.
از جمله محدودیتها میتوان به وجود یک رانندهی دارای گواهینامه در صندلی راننده اشاره کرد! در مواقع اورژانسی وجود یک رانندهی واقعی از بروز حوادث زیادی جلوگیری میکند. ایدهی خوبی است اما اگر ماشین کنترل دستی را در اختیار راننده قرار ندهد چه میشود؟
درست است که ماشین بدون رانندهی گوگل ما را یاد داستانها و فیلمهای ترسناکی میاندازد که در آن دنیای رباتها از کنترل بشر خراج شده و جامعهی انسانی در معرض خطر قرار میگیرد اما این نکته هم باید در
نظر گرفت که یک رانندهی بی دقت به مراتب بدتر از طرح گوگل رانندگی میکند.
اما به آماری جالب در مورد آزمایشات گوگل توجه کنید: ۳۰۰ هزار مایل (حدود ۴۸۰ هزار کیلومتر) بدون هیچ تصادفی! خودروی گوگل با به کارگیری حسگرهای مختلف و تعقیب مسیر، به صورت خودکار هدایت میشود و فقط یک بار که به صورت دستی هدایت میشد، تصادف کوچکی داشته است.
گوگل مپز به زیر آب میرود
گوگل حد و مرزی برای توسعه نقشههای جغرافیایی خود نمیشناسد. شما حتماً با قابلیت street views یا همان چشماندازهای خیابانی گوگل مپز آشنا هستید. حالا گوگل قابلیت مشابهی را برای محبوبترین مقصدهای گردشگری دنیا معرفی کرده.
جاهایی نظیر ساحل هانائوما در هاوایی، و جزیره آپو در فیلیپین. و گوگلی که ما میشناسیم، تصاویر جاهای بسیار بیشتری را هم اضافه خواهد کرد.
تصاویر پانورامای زیر آبی این مکانها دارای کیفیت فول HD هستند. گوگل برای تهیه این تصاویر با Catlin sea view survey مشارکت کرده که از دوربینهای مخصوص SVII برای ثبت تصاویر استفاده میکند. این دوربین در حالی که با سرعت 1.1 متر بر ثانیه حرکت میکند، هر سه ثانیه یک بار عکسی 360 درجه (پانوراما) از پیرامون میگیرد و آن را همراه با اطلاعات جغرافیایی و جهتیابی ثبت میکند. از این دوربین فقط دو عدد در دنیا وجود دارد!
حرکت چشم انسان میتواند جایگزین رمز عبورهای فعلی شود
امروزه روشهای مختلفی به عنوان جایگزین رمز عبور استفاده میشود، به عنوان مثال در اندروید سیستم تشخیص چهره یا الگویی که کاربر برروی صفحه میکشد یا در ویندوز ۸، اشکالی که کاربر برروی عکس پس زمینه رسم میکند. اما به نظر میرسد محققان روش جالبتری را کشف کردهاند که از طریق تشخیص حرکت چشم، عمل میکند، پیش از این اسکنرهای چشمی وجود داشتند که امنیت بالایی نداشته و با عکس چشم، فریب میخوردند اما دانشمندان معتقدند که حرکت چشم هر انسان منحصر به فرد بوده و در هر انسانی با دیگری متفاوت است.
محققان علوم کامپیوتر دانشگاه تگزاس توانستهاند با دنبال نمودن حرکت چشم کاربر آن را به رمز عبور تبدیل کنند، آنها نحوه پلک زدن یا حرکت چشم کاربر را دنبال نموده و الگوی آن را ذخیره و به عنوان رمز عبور استفاده میکنند. اسکنرهای معمولی چشم که خود چشم را مورد بررسی قرار میدهند به راحتی و با تصویر چشم شخص فریب میخورند و به همین دلیل به اندازه کافی ایمن نیستند.
این سیستم، حرکت چشم در زمان فوکوس کردن بین اشیاء مختلف را ذخیره میکند. اگر این روش عملی شود تنها با نگاه کردن به کامپیوتر خود وارد سیستم خواهید شد و هیچ کسی نمیتواند حرکت چشم شما را شبیه سازی نموده یا به نحوی رمز عبور را دور بزند.
خودرویی که فرمانش صدای راننده است
محققان از خودروی برقی هوشمند جدیدی رونمایی کره اند که می تواند به طور خودکار پارک کند و با صدای راننده به طرفش برود. اگرچه خودروی NSC-2015 نیسان فقط یک نمونه اولیه است اما نامش حاکی از آن است که این خودروساز قصد دارد آن را تا سال 2015 به بازار عرضه کند.
اما تحلیل گران هشدار می دهند تا استفاده انبوه از چنین خودروهایی هنوز راه زیادی مانده است. این خودرو برای جهت یابی به حسگرها، دوربین ها، رایانه و فناوری های ارتباطی 4Gتکیه دارد برای ارتباط بی سیم و همچنین به فناوری روباتیک برای چرخاندن فرمان خودرو، عوض کردن دنده و ترمز کردن تکیه دارد.
این خودرو خودش با سرعت پنج کیلومتر بر ساعت در مسیر مستقیم رو به جلو و دنده عقب، رانندگی می کند و می تواند دور بزند. این خودرو توانایی شناخت نشانه های جاده را دارد و می تواند در چهارراه ها توقف کند. پس از آنکه راننده از خودروی NSC-2015 خارج شد، خودرو خودش و به صورت خودکار در پی دریافت دستور که توسط تلفن هوشمند داده می شود، پارک می کند.
این خودرو خودش می تواند جای خالی برای پارک کردن بیابد و وقتی جای مناسبی یافت فرایند پارک کردن خودرو آغاز می شود. راننده می تواند با استفاده از تلفن هوشمند، به خودرو دستور دهد از پارک خارج شده و به جایی که راننده را در آن قرار دارد بیاید.
سیستم امنیتی خودرو به طور خودکار با دوربینی که در این وسیله نقلیه تعبیه شده است کار می کند. اگر سیستم رفتار مشکوکی را تشخیص دهد با استفاده از تلفن هوشمند، راننده را مطلع می سازد.
فلش مموری های قطاری
در دنیای امروز داشتن یک فلش مموری یک چیز طبیعی است و هر کسی نسبت به میزان استفاده و نیاز خود ظرفیت و گنجایش حافظه آن را انتخاب می کند و خریداری می نماید. اما اگر شما یک فلش مموری ۱ گیگابایت داشته باشید و با فایل هایی بیشتر از گنجایش مموری خودتان مواجه شوید چه می کنید ؟ آیا باید آن مموری قبلی را فراموش کنید و یک فلش جدید که ۲ گیگ باشد تهیه کنید ؟
این ایده کمک می کند تا فلش مموری ها بتوانند توان خود را با هم جمع کنند !
حرف اصلی این ایده اینست که فلش مموری ها به گونه ای طراحی شوند که بشود آنها را به یکدیگر متصل کرد و توان آنها را با هم جمع کرد، مثلا سه فلش با گنجایش مختلف را به یکدیگر متصل کنیم تا به حجم مورد نظر برسیم.
بروی این فلش مموری ها یک چراغ تعبیه شده است که میزان پر یا خالی بودن آن را نشان می دهد و مثلا شما در چند فلش که به یکدیگر متصل شده اند می بینید که چقدر از حافظه اشغال شده است. گویا از لحاظ فنی این امکان فعلا وجود ندارد اما کاملا شدنی است و ممکن است نسل جدید فلش مموری ها به این شکل ارائه شوند. این ایده توسط Shiyu Xia طراحی شده است.
گوگل در مورد شما چه فکری می کند
همه کسانی که با اینترنت سروکار دارند حداقل یکبار در روز به گوگل سر می زنند و از موتور جستجوی آن استفاده می کنند و این باعث می شود گوگل اطلاعات ارزشمندی در مورد شخصیت آنها بدست بیاورد.
اگر می خواهید بدانید گوگل در مورد شما چه فکر می کند این متن را از دست ندهید 🙂
این داستان از کجا آب می خورد ؟
گوگل هم مانند بسیاری از دیگر وب سایت های دنیا از طریق سیستم تبلیغات درآمد دارد و با نمایش تبلیغات متنی در گوشه و کنار سرویس هایش پول خوبی به جیب میزند، اما گوگل همیشه می خواهد بهترین باشد پس سعی می کند با شناخت علاقه مندی های شما تبلیغات را هدفمند و مرتبط به شما نشان دهد و شانس کلیک و دیدن آن تبلیغ بیشتر شود.
خود گوگل می گوید بسیاری از مدیران سایت ها و وبلاگ ها دوست دارند از سرویس نمایش تبلیغات گوگل استفاده کنند و برای اینکه شما تبلیغاتی مرتبط با علاقه مندی های خود ببینید می توانید تنظیماتی را به صورت دستی (برای تبلیغاتی که می بینید) انجام دهید و علاقه مندی های خود را انتخاب کنید.
چطور ممکن است ؟
این سرویس از طریق یک کوکی که اطلاعات را هنگام استفاده از سرویس های گوگل در مرورگر شما ذخیره می کند، کار می کند و این بدان معنی است که این اطلاعات بروی مرورگر و رایانه ای که هم اکنون از آن استفاده می کنید در دسترس است و شما باید کمی در گوگل چرخ زده باشید، البته این برای کاربرانی است که حساب کاربری گوگل (Google Account) ندارند و یا وارد حساب کاربری خود نشده اند چون گوگل اطلاعات بسیار تکمیل تری نسبت به کاربران خود دارد کافی است به Google History خود سری بزنید.
گوگل حدس میزند شما چه جنسیتی دارید و در چه رنج سنی هستید و مهمتر از آن علاقه مندی های شما چیست.
آیا راهی برای فرار از دست گوگل هست ؟
شما می توانید در تنظیمات مربوط به ثبت و ضبط فعالبت های خود، گوگل را از نگه داشتن این اطلاعات منع کنید و یا با استفاده از حالت حفاظت شده (private browsing) مرورگر خود را در امان نگه دارید.
تهیه اسپری میوه !
در مصرف میوه و سبزیجات یک اصل وجود دارد که هر چه تازه تر بهتر، با این ایده تازه ترین آبمیوه دنیا را به سادگی خواهیم داشت.
خوردن آبمیوه تازه گرچه بسیار لذت بخش است اما تهیه آن حوصله و مشقت ب
سیاری طلب می کند ! بله فقط گرفتن آب میوه مهم نیست جمع و جور کردن ظروف و وسایل مورد استفاده برای تهیه یک آبمیوه ساده کار را انقدر سخت می کند که اکثر ما دنبال آن نمی رویم.
در این ایده با استفاده از یک وسیله بسیار کوچک می توانیم آبمیوه تازه را به صورت اسپری داشته باشیم و اینکار به سادگی هر چه تمام تر امکان پذیر خواهد بود، کافی است مقداری از سر میوه را جدا کنیم و سپس دستگاه را به صورت یک پیچ داخل میوه قرار دهیم
(بپیچانیم)، این وسیله برای مرکباتی نظیر لیمو ترش، پرتقال، نارنج و … بسیار کاربردی است.
این ایده در دو اندازه بلند و کوتاه برای میوه های بزرگ و کوچک
طراحی شده است، با استفاده از این وسیله از هدر رفتن ویتامین ها و اکسیداسیون میوه تا حد زیادی جلوگیری می شود.
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.