نگاهی به اندیشه‌های یورگن هابرماس در گفت‌وگو با دکتر کمال پولادی، استاد علوم سیاسی
محسن آزموده/ یورگن هابرماس در 84 سالگی، همچنان بزرگ‌ترین فیلسوف زنده آلمانی است، اندیشمندی که به تعبیر دکتر کمال پولادی او را «بایگان» می‌خوانند زیرا چنان اصطلاحات و مفاهیم را دقیق و به جا به کار می‌برد که آثارش با نوشته‌های فیلسوفانی بزرگ چون کانت و هگل قابل مقایسه است. هابرماس یک بار هم در اردیبهشت سال 1381 به ایران آمد که موجب حرف و حدیث‌های فراوان شد. از «مناظره»هایی که برایش ترتیب دادند تا امضاهایی که از او گرفتند. با این همه او در داوری‌اش چنان که در گفت‌وگوی حاضر می‌خوانید، ایران را جامعه‌یی پویا می‌خواند که نیازمند ساختار قدرتی منعطف است. دکتر کمال پولادی، استاد علوم سیاسی دانشگاه، نویسنده و مترجم آثار فلسفی به تازگی ویرایشی جدید از ترجمه‌اش از مهم‌ترین کتاب هابرماس «نظریه کنش ارتباطی» را با نشر مرکز منتشر کرده است. به این مناسبت با ایشان درباره اندیشه‌ها و آثار این فیلسوف و تاثیر و تاثرش بر اندیشه معاصر گفت‌وگویی صورت دادیم که از دیده می‌گذرد.
ارزیابی هابرماس از ایران؛ به گونه‌یی که بعد از برگشتن به آلمان در مصاحبه‌یی که برای من حایز نکته جالبی بود، ارزیابی خود را در جمله‌یی کوتاه فرمول‌بندی کرد. این جمله با نقل به معنی این است که جامعه ایران جامعه‌یی پویاست، اما ساختار قدرت همان قدر منعطف نیست. این جمله مشکلات سیاسی پیش روی ما را تبیین می
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.