نگاهي به انديشه‌هاي يورگن هابرماس در گفت‌وگو با دكتر كمال پولادي، استاد علوم سياسي
محسن آزموده/ يورگن هابرماس در 84 سالگي، همچنان بزرگ‌ترين فيلسوف زنده آلماني است، انديشمندي كه به تعبير دكتر كمال پولادي او را «بايگان» مي‌خوانند زيرا چنان اصطلاحات و مفاهيم را دقيق و به جا به كار مي‌برد كه آثارش با نوشته‌هاي فيلسوفاني بزرگ چون كانت و هگل قابل مقايسه است. هابرماس يك بار هم در ارديبهشت سال 1381 به ايران آمد كه موجب حرف و حديث‌هاي فراوان شد. از «مناظره»هايي كه برايش ترتيب دادند تا امضاهايي كه از او گرفتند. با اين همه او در داوري‌اش چنان كه در گفت‌وگوي حاضر مي‌خوانيد، ايران را جامعه‌يي پويا مي‌خواند كه نيازمند ساختار قدرتي منعطف است. دكتر كمال پولادي، استاد علوم سياسي دانشگاه، نويسنده و مترجم آثار فلسفي به تازگي ويرايشي جديد از ترجمه‌اش از مهم‌ترين كتاب هابرماس «نظريه كنش ارتباطي» را با نشر مركز منتشر كرده است. به اين مناسبت با ايشان درباره انديشه‌ها و آثار اين فيلسوف و تاثير و تاثرش بر انديشه معاصر گفت‌وگويي صورت داديم كه از ديده مي‌گذرد.
ارزيابي هابرماس از ايران؛ به گونه‌يي كه بعد از برگشتن به آلمان در مصاحبه‌يي كه براي من حايز نكته جالبي بود، ارزيابي خود را در جمله‌يي كوتاه فرمول‌بندي كرد. اين جمله با نقل به معني اين است كه جامعه ايران جامعه‌يي پوياست، اما ساختار قدرت همان قدر منعطف نيست. اين جمله مشكلات سياسي پيش روي ما را تبيين مي