بر اساس گزارش منتشر شده در نشریه جامای داخلی حدود 1/4 بیماران با ریتم AF که در حداقل ریسک برای
ابتلای به سکته مغزی قرار دارند بدون نیاز چدی توسط متخصصین قلب و عروق روی داروهای ضد انعقاد قرار می گیرند.دکتر گرگوری مارکوس Gregory Marcus از دانشگاه کالفرنیا در سانفرانسیسکو و محقق ارشد این تحقیق نظرش انست که این دارو مکرر و مرتب از سوی شرکت های تهیه کننده برای مصرف معرفی شده و از طرفی برخی بیماران به ان نیاز جدی دارند.او می گوید بررسی ها نشان می دهد که هدف انجام بهترین کار برای بیمار است اما دور شدن از مسیر باعث می شود که انهایی هم که حداقل ریسک را دارند این دارو را بگیرند.بیماران با ریتم AF و داشتن ریسک ترمبوامبولیسم با وارفارین و یا سایر داروهای ضد انعقاد تحت درمان قرار می گیرند اما انهایی که تنها ریتم بالا را بدون سایر ریسک فاکتورهای شناخته شده ترمبوامبولیسم و یا سکته مغزی یا سن کمتر از 60سال داشته باشند نیازی به تجویز داروهای ضد انعقاد ندارند.دکتر مارکوس و همکارانش از 2008 تا 2012 با یک بررسی وسیع در سطح کشود مساله بالا را مورد مطالعه قرار داده و ریسک تجویز داروهای ضد انعقاد در افراد جوانتر از 60سال را مورد مطالعه قرار دادند.در این تحقیق که حدود 1/7 میلیون نفر را در بر داشته و حدود 1000بیمار جوان با ریتم AF را مطالعه کرده است نتیجه گیری شده که در 25 درصد افراد بدون ریسک فاکتور برای سکته مغزی علیرغم دستورالعمل های شناخته شده وارفارین و یا سایر داروهای ضد انعقاد نسخه شده است.به عبارت دیگر یا ریسک خونریزی این داروها برای نویسندگان نسخه ها مشخص نیست و یا اینکه خطر ناپیز وقوع سکته در انها بخوبی تبیین نشده است.توصیه ان است که ریسک خونریزی را با ریسک احتمال وقوع سکته مغزی با هم بسنجیم.
SOURCE: University of California – San Francisco
نظرات بسته شده است.