امراضی مانند بیماری هانتینگتون و یا بیماری ام اس بیماریهای طولانی و پیشرونده بوده که چالش های جدی را برای بیماران و خانواده های انها بهمراه دارد.اختلال کارکردی فعالیت جنسی در هر دو بیماری یاد شده بالا بسیار شایع و ازاردهنده است هر جند چندان واضح نیست که اختلالات جنسی انها به خود بیماری مربوط است ویا اینکه تبعات مسایل اجتماعی و روحی روانی شخص مبتلا است.
29بیمار هانتینگتون و 27 بیمار ام اس در یک طرح پژوهشی از نظر مسایل مربوط به فعالیت زناشویی و روابط زوجیت و رضایت ذهنی تصویری که از بدن خود دارند در پرسشنامه های متعددی ارزیابی شد.
نتایج تحقیقات حکایت از تفاوت واضحی در مسایل مورد پرسش در 2 گروه بیماران فوق داشت:
تمایلات و فعالیت سکسی بیشتر در بیناران هانتینگتون ولی بیماران ام اس شکایات کمتری در این زمینه نسبت به شرایط طبیعی داشتند.برعکس روابط زناشویی بیماران ام اس از قوام وثبات بیشتری علیرغم کاهش انگیزه اولیه برای این مسایل برخوردار بود.
اثار و تاثیرات یاد شده با توجه به اینکه ایا عامل اولیه انها تغییرات مربوط به خود بیماری است و یا اینکه نتایج روحی روانی امراض مزمن پیشرونده باعث ان است موضوع مطالعات بیشتر و اتی در این زمینه ها است.
نظرات بسته شده است.