اریک آلوسکوگ، متخصص اعصاب کلینیک مایو در ایالت مینه سوتا، عنوان می کند که شیوه های مدرن ورزش درمانی باید با تمارین ورزشی هوازی در بیماران مبتلا به پارکینسون همراه باشد.
به گفته این متخصص اعصاب، ورزش هوازی به معنای ورزش های قوی و شدید است که موجب گرم شدن، تعرق و خستگی در فرد شود. این ورزش می تواند شامل پیاده روی تند یا استفاده از دستگاه های ورزشی باشد.
این دسته از ورزش ها به بهبود علائم مربوط به پارکینسون نظیر ماهیچه های سفت، حرکت آهسته یا وضعیت اندامی نامتعادل کمک می کند. به گفته آلوسکوگ، برای مقابله با روند پیشرفت بیماری پارکینسون، از جمله دمانس که یکی از پیامدهای بلندمدت این بیماری است، انجام ورزش های هوازی می تواند تاثیر حفاظتی بر مغز داشته باشد.
به گفته این محقق، ورزش های هوازی به حفظ اتصالات مغز کمک کرده و با چین خوردگی مغز ناشی از بیماری پارکینسون و همچنین با پیری مغز مقابله می کند.