مقاله منتشر شده در شماره پانردهم ماه می 2013 در مجله روانپزشکی جاما JAMA Psychiatry نشان می دهد که افرادنظامی که درمعرض ضربات مکرر سر هستند بیشتر از انهایی که تنها یکبار چنان صدماتی پیدا می کنند در معرض انجام خودکشی هستند و حتی اگر ملاحظات عمومی مربوط به ریسک فاکتورهای خودکشی هم در ان بررسی لحاظ گردند تاثیری در نتایج گفته شده بوجود نمی اورد.
این تحقیق همچنان نشان می دهد که رابطه بین علائم خودگشی و افسردگی در صورت وجود شرائط کاری توام با ضربات مکرر سر تشدید می شود.
این تحقیق اطلاعات جدیدی در زمینه بالا بدست می دهد و می تواند در مورد نیروهایی که در شرائط کاری توام با ضربات مکرر سر هستند باعث اندیدشیدن تمهیداتی برای جلوگیری از بروز چنان سوانحی شود زیرا گهگاه دیده می شود که افراد یاد شده تا سالها بعد از اتمام خدمت موظف خود در معرض اقدام به چنان اقداماتی هستند.
مقاله انتشار یافته در شماره 15 می 2013 روزنامه نیویورک تایمز بیان می کند که مطالعات و تحقیقات نشان می دهد که درصد وقوع خودکشی در نیروهای نظامی امریکایی در گیر در جنگ افغانستان و عراق حکایت از یک افزایش ثابت در اقدام به خودگشی تا 12 سال بعد دارد.نرخ خودکشی در نیروهای نظامی در جریان جنگهای داخلی قدیمی امریکا پایین و قابل قبول بود اما اینک این رقم مانند همان زمان جنگ و بر اساس گزارشات حدود 18 مورد برای هر یکصد هزار نفر گزارش شده است.
دکتر کرگ برایان Craig Brayan روانپزشک مشاور مرکز ملی مطالعات نظامی در دانشگاه یوتاUTAH اظهار می دارد که پایه این مطالعه تاسال 2009 در عراق از مرکزی که 4 سال او مسئول ارشد ان بود از میان 161 نیروی نظامی امریکایی ارجاعی به انجا اخذ شده است.او اظهار می دارد که مطالعات انها نشان می داد که انهایی که در معرض ضربات مکرر سر بودند در تمام ایام گذشته ازجمله سال قبل بطرز چشمگیری بیشتر در معرض افکار خودکشی بودند,از جمله افراد در معرض بیشترین صدمات ضربه ای به جمجمه 3 تا 4 برابر بیشتر خودگشی در گذشته و یا سال قبل داشته اند.
در میان انهایی که در جریان عمر خود اعم از دوران سربازی و یا غیر ان هرگز ضربه ر نداشته اند احتمال اقدام به خودکشی 0 درصد و در انهایی که یکبار چنان ضربه ای داشته اند احتمال اقدام به خودکشی 6/9 درصد و در انهایی که بیش از یک ضربه سر داشته اند این رقم به 21/7 در صد می رسد.چنان تابلویی درمیان انهایی که سال قبل هم خودگشی کرده اند دیده شده است:صفر در صد در میان کسانی که هرگز ضربه سر نداشته اند و 3/4 در صد درمیان مبتلایان به یک ضربه سر و 12 در صد در میان انهایی که بیش از یک ضربه سر داشته اند.او در مورد اهمیت ضربه دوم می گوید که ابتدا افراد را بر اساس تعداد ضربات نقسیم کردند اما بعدا دیده شد که تاثیری در تحلیل نتایج ندارد.دکتر برایان می گوید که ضربه دوم واقعا اهمیت دارد و نه تنها در احتمال بروز افسردگی و اضطراب بلکه در مورد خودکشی هم ارزش بالایی داشت.
دکتر کرگ برایان
تمام ضربات وارده ملایم بوده و بررسی ها نشان می داد که ئر واقع ضربات ملایم بیشنر از ضربات شدید به افسردگی می انجامد شاید بخاطر ماهیت ان چنان ضرباتی و شاید بخاطر انکه انها ودوستداران انها تصور می کردند تنها ضربات کوچک و بی اهمیتی هستند.حتی بعد از کنترل و مهار افسردگی-علایم بیماری اضطرابی بعد از ضربه و نیز کنترل علائم ضربات شدید احتمال ریسک اقدام به خودکشی در نیروهای نظامی با ضربات مکرر سر بالا بود.
علایم ارتباطی میان خودکشی و افسردگی هم در انهایی که ضربات مکرر داشتند بالاتر بود.دکتر برایان می گوید که مساله ان نیست که افراد نظامی با چندین ضربه به سرا مرخص کرد زیرا تقریبا تمام انها ظاهرا متعاقب ضربه در شرائط مطلوبی بسر می برند اما نکته ان است که مطمئن شویم ان خدماتی که انها نیاز دارند تامین شده و انهایی که در ریسک حداکثری بسر می برند تحت کنترل هستند.استراحت مطلق که در ارتش مساله ساده ای نیست و نیر تغییر شغلی در صورت نیاز باید مورد نظر قرار گرفته و اجرا شوند.دکتر برایان می گوید که بیساری از بیماران او علیرغم اسیب های مکرر جمجمه مایل به ترک خدمت و استراحت نیستند در اینصورت تغییر شغلی و گماردن انها به مشاغل اداری و سرپرستی و امثال ان ممکن است راهکاری بشمار رود.
نظرات بسته شده است.