کاهش تحرک و استرس بیشتر

0 ۳۸

محققان دانشگاه کالج لندن دریافتند افرادی که از آمادگی جسمانی کافی برخوردار نیستند، در مقایسه با سایرین تقریبا دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی قرار دارند، همچنین این افراد ۶۰ درصد بیش از سایرین در معرض خطر ابتلا به اضطراب هستند.

تحقیقات این دانشگاه با کمک ۱۵۲ هزار و  ۹۷۸ داوطلب ۴۰ تا ۶۹ ساله انجام گرفت. در این تحقیقات آمادگی جسمانی هوازی داوطلبان با استفاده از یک دوچرخه ثابت و آمادگی جسمانی عضلانی آن‌ها از طریق قدرت چنگ زدن و گرفتن، مورد مطالعه قرار رفت.

همچنین داوطلبان یک پرسشنامه در خصوص عوارض اضطراب و افسردگی را تکمیل کردند. پس از ۷ سال وضعیت آمادگی جسمانی داوطلبان مجددا ارزیابی شد.

محققان دریافتند داوطلبانی که در آغاز دوره تحقیق از سطح بالای آمادگی جسمانی هوازی و عضلانی برخوردار بودند، پس از ۷ سال، در مقایسه با سایرین سلامت روانی بهتری دارند.

داوطلبانی که امتیاز آمادگی جسمانی عضلانی و هوازی آن‌ها در مجموع کمتر از سایر داوطلبان بود، ۹۸ درصد بیش از داوطلبانی که بالاترین امتیاز را در آزمایشات اولیه به دست آوردند، در معرض خطر ابتلا به افسردگی، ۶۰ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به اضطراب و ۸۰ درصد بیشتر در معرض ابتلا به یکی از اختلالات روانی متداول قرار داشتند.

به گفته محققان، نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد تشویق مردم به انجام فعالیت‌های بدنی بیشتر، دارای مزایای قابل توجهی برای سلامت عمومی است و علاوه بر بهبود سلامت جسمی، بر حفظ سلامت روان نیز تاثیرگذار است. به نظر می رسد ارتقای آمادگی جسمانی از طریق انجام ترکیبی از فعالیت‌های ایروبیک و تمرینات قدرتی، بیشترین تاثیر را بر سلامت جسم و روان و به ویژه افسردگی دارد.

بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، بیش از ۳۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان به افسردگی مبتلا هستند و این اختلال مهمترین عامل ناتوانی در سراسر جهان محسوب می‌شود. زنان بیشتر از مردان در معرض افسردگی هستند. تغییرات هورمونی، ساختار مغز و عوامل محیطی و اجتماعی می‌تواند در این امر دخیل باشد.

مهمترین علائم افسردگی عبارتند از:
-احساس غم، اندوه، پریشانی و ناامیدی به صورت مستمر
-تحریک‌پذیری عصبی حتی در مواجهه با مسائل کم اهمیت

-بی‌علاقگی و عدم تمایل نسبت به انجام امور عادی، شرکت در جمع دوستان و خانواده، تفریح، ورزش و کارهای گروهی

-اختلال خواب شامل کم‌خوابی یا پرخوابی

-احساس خستگی مزمن و کمبود انرژی

-کاهش یا افزایش اشتها

-کاهش یا افزایش وزن

-احساس سردرگمی، بی ارزش‌بودن، بی حوصلگی و احساس گناه

-بروز دردهای ناگهانی و مشکلات جسمی جدید از قبیل درد پشت و سردرد

-عدم تمرکز

-اضطراب

-اختلال در قدرت تصمیم‌گیری و حافظه

-تکرار افکار مرگ و خودکشی


منبع :
پایگاه خبری سازمان جهانی بهداشت
پایگاه خبری مدیکال اکسپرس
نشریه BMC Medicine

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

× ثبت نوبت آنلاین