برای درمان دیستروفی دوشن FDA هنوز اتپلیرسن Eteplirsen را تایید نکرده است

در مقاله مورخه سوم شهریور  در 1392 وبلاگ من در مورد داروهای جدید در درمان دیستروفی های عضلانی مطالبی بیان شد که تازه های انرا در اینجا می توانید ببینید

این دارو که با مکانیسم گریز اکسون Exone Skiping عمل می کند از انکلوژن جهش ژن حاوی اکسون یعنی اکسون51 در مسنجر ار ان ا نهاییFinal RNA Messenger جلوگیری می کند ; که نتیجه ان امکان تولید پروتیین دیستروفین کارامد در پسران مبتلای به بیماری دیستروفی دوشن  و کند کردن سیر بیماری می باشد.

تاکنون دو مرحله تحقیقاتی در فاز 2 مطالعه روی این دارو انجام شده است:

1-در تحقیق اولیه 12 کودک 7-13 ساله مبتلای به دیستروفی دوشن در یک مطالعه دو سو کور 6ماهه 30 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن و 50 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن داروی اتپلیرسن Eteplirsen دریافت کردند و یا به صورت اتفاقی دارونما گرفتند.انگاه در ادامه مطالعه به صورت نامحدود انهایی هم که دارونما دریافت کرده بودند داروی اتپلیرسن گرفتند تا با هم مقایسه شوند.

انگاه این 12 کودک به مدت 96 هفته توسط محققین به سرپرستی دکتر جری مندل Jerry Mendell رییس مرکز ژن درمانی تحقیقات بیمارستان ملی کودکان بررسی شده و نتیجه ان در هجدهمین کنگره   جامعه بین المللی عضله در اکتبر مطرح شد

میزان دیستروفین قابل قبول بوده و عوارضی از نظر درمانی گزارش نشده است.تست راه رفتن 6 دقیقه -6MINUTE WALK TEST تا 96 هفته پیگیری کاهشی نیافته بود و این نشانه منافع داروی اتپلیرسن در کودکانی بود که انرا دریافت کرده بودند و با این شواهد شرکت سازنده یعنی Sarepta Therapeutics به تایید هرچه زودتر ان امیدوار بود.

اما در سپتامبر 2013 داروی دیگری از این خانواده Exone Skipping به نام دیزاپرسین Disapersin که توسط شرکت رقیب گلاسکو اسمیت کلاینGlaskosmithkline ساخته شده بود گزارش شد که درفاز 3 مطالعه در کودکان مبتلای به دیستروفی دوشن علیرغم افزایش میزان دیستروفین قادر به بهبود و افزایش تست راه رفتن 6 دقیقه ای نشد و این ارزش دیستروفین را به عنوان یک شاخص و بیومارکر حدت بیماری زیر سوال برد.

داروی تحقیقی دیگری به نام PTC123 هم در افزایش دیستروفین وناتوانی در افزایش تست راه رفتن 6 دقیقه هم ظاهرا به نفع ناتوانی این داروها در موثر بودن در درمان دیستروفی دوشن است؟

به این ترتیب نتیجه کار شرکت سازنده اتپلیرسن در کفایت تست راه رفتن 6 دقیقه در نتیجه تجویز داروی یاد شده توسط سازمان دارو غذای امریکا زیر سوال رفته و راه رفتن بیش از 350متر را بیش از 75متر تا 83 متر کاهش سالانه توانایی قدم زدن درارزیابی تداوم سلامت بیماری دوشن موثر دانست.

در کنفرانس مشترک با شرکت سازنده داروی اتپلیرسن سازمان دارو و غذای امریکا از ان شرکت درخواست مدارک بیشتری برای تایید درو ازجمله در نظر گرفتن عوامل دیگری مانند افزایش دیستروفین و راه رفتن 6 دقیقه ای و نیز تعداد دیگری بیمار دیستروفی دوشن و مطالعه روی انها درخواست کرد که باعث ناامیدی و سرخوردگی شرکت سازنده شده و دکتر کریس قاراپتیان Chris Garabedian مسئول این دارو نیز قائم مقام این شرکت براثر بخشی و تلاش برای تایید ان تاکید کرد.

او می افزاید که درخواست های FDA حداقل تا نیمه دوم سال 2014 بررسی مقدار مصرف داروی اتپلیرسن را به تعویق می اندازد اما مشارکت با سازمان دارو  و غذا برای یک برنامه مشترک تایید ادامه خواهد داشت.

مسئولین ارشد دارو غذای امریکا در ملاقات با تک تک خانواده های بیماران شرکت کننده به اهمیت این بیماری ازاردهنده و از پای دراورنده تاکید کرده و به مرور و ارزیابی این دارو برای درمان انها واقف بوده و به صدها نامه دیگر از بیماران مبتلای به این عارضه اشاره کرده و به  اهمیت نقش خود د راین رابطه تاکید داشتند.

سخنگوی این سازمان هم به اهمیت تایید و ارائه این دارو برای بیماران اشاره داشت.

دکتر یداله هراتی رییس بخش نوروموسکولار و استاد مغز واعصاب دانشکده پزشکی بیلورBaylor که در تحقیق این دارو نقشی نداشته است با نظر FDA در تحقیقات بیشتر یرای تایید دارو موافق است و تاثیر دیستروفین در بهبود و تعویق بیماری دوشن باید بیشتر بررسی گردد.

اظهار نظر ها و بررسی ها در این مورد جریان دارد.

http://journals.lww.com/neurotodayonline